Μαντεύουμε και γράφουμε
ιστορίες με βάση τις εικόνες. Αυτή τη φορά, όμως, χρησιμοποιούμε και τα δομικά
σημεία του παραμυθιού: Ποιος είναι
πρωταγωνιστής; Πού βρίσκεται; Πότε; Τι ακριβώς συμβαίνει (στην αρχή, στη συνέχεια, στο τέλος;) Πώς συμβαίνει; Γιατί συμβαίνει; Πώς
νιώθει; Ποιο το ηθικό δίδαγμα; Παλιότερη
εργασία της συναδέρφου Ελευθερίας Παπαμανώλη μου έδωσε την ιδέα να προσθέσω και
κάποιες φράσεις στα αρχαία ελληνικά από το κείμενο (Η ομορφιά δεν είναι το παν,
αρχαία ελληνική γλώσσα Α΄ Γυμνασίου, ενότητα 6) και… προέκυψαν όμορφες,
διαφορετικές ιστορίες και κάποιες από αυτές δεν είχαν και μεγάλη σχέση με τον
μύθο. Όλα αυτά, βέβαια, πριν διαβάσουμε και προσεγγίσουμε το κείμενο. Με άλλα
λόγια, οι μαθήτριες/ές για να γράψουν τις ιστορίες τους είχαν ως υλικό το
λογισμικό παρουσίασης με τις εικόνες και τα δομικά στοιχεία του παραμυθιού
καθώς και τα περικειμενικά στοιχεία (τίτλο, εισαγωγικό σημείωμα και δημιουργό).
Κάποιοι/ες-ελάχιστοι/έ- έριξαν και μια ματιά στα γλωσσικά σχόλια. Κυρίως στο
σημείο «ψέγων τὰ
σῴζοντα, ἐπαινῶν δὲ τὰ προδόντα αὑτόν».
Το λογισμικό παρουσίασης
προβάλλεται στην ολομέλεια της τάξης και οι μαθήτριες/ές γράφουν στα τετράδιά τους.
Κάποιες/οι έστειλαν τις εργασίες τους σε μορφή word στην
η-τάξη.
Μετά τις μαθητικές ιστορίες;
Ήρθε και η προσέγγιση του κειμένου. Αφού το προσεγγίσαμε και το συζητήσαμε, με
έναν μαγικό τρόπο μπήκαμε στην ιστορία. Κάποιες/οι μπήκαν ως πηγή, άλλοι ως
χελώνα, σκύλος, άνθρωπος κ.λπ και αρχίσαμε τις συμβουλές στο ελάφι…. J
Κάποιες
από τις αρχικές ιστορίες….
Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα μεγάλο όμορφο ελάφι σε ένα δάσος. Ήταν καλοκαίρι και περπατούσε στο γρασίδι μέχρι που είδε μια γυαλιστερή, βαθιά λίμνη. Τότε έτρεξε αμέσως, για να πιει νερό και έπειτα μπήκε μέσα στη λίμνη και κοίταζε με προσοχή τα πάντα. Κυρίως παρατηρούσε πώς φαινόταν στα νερά της λίμνης και πόσο όμορφο ήταν. Κάποια στιγμή πρόσεξε έναν σκύλο, έναν άγριο σκύλο. Πίσω από αυτόν ήταν δύο κυνηγοί με όπλα που πλησίαζαν προς το μέρος του. Αμέσως το ελάφι έτρεξε για να ξεφύγει. Ένας κυνηγός πέταξε ένα βέλος στο ελάφι και το χτύπησε άσχημα. Το ελάφι ένιωσε αδικία. Συνειδητοποίησε ότι είναι άδικο να σκοτώνεις κάποιον που δεν σου φταίει σε τίποτα.
Σταυρούλα Σ.
Ένα καλοκαίρι, πρωί ήταν
που ξύπνησα στο εξοχικό του παππού μου. Αποφάσισα να πάω μια βόλτα στο δάσος.
Εκεί είδα ένα μεγάλο ελάφι. Το ακολούθησα και το είδα που πήγε σε μια μαγευτική
λίμνη, για να πιει νερό. Κοίταζε στο νερό της λίμνης πόσο όμορφο ήταν. Τότε όμως ακούστηκε ένα σκυλί να γαυγίζει άγρια και οι
κυνηγοί πλησίασαν. Το ελάφι φοβήθηκε και άρχισε να τρέχει για να ξεφύγει, αλλά
κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να τα καταφέρει. Τότε συνειδητοποίησε πόσο άδικη
είναι η ζωή. Ηθικό δίδαγμα: Να προσέχουμε τα ελάφια και να εμποδίζουμε τους
κυνηγούς να τα σκοτώνουν.
Μιχάλης Φ.
Ένα μεγάλο ελάφι ζούσε σε ένα καταπράσινο δάσος. Μια ηλιόλουστη καλοκαιρινή μέρα κατέβηκε από έναν μικρό λόφο και κατευθύνθηκε σε μια καθαρή και βαθιά λίμνη για να πιει νερό και να δροσιστεί. Αφού ήπιε όσο ήθελε, παρατήρησε τη μορφή του σώματός του που καθρεφτιζόταν στα ήσυχα νερά της λίμνης καμαρώνοντας για τα πανέμορφα κέρατά του. Ξαφνικά ακούστηκε γάβγισμα σκύλων με απειλητικές διαθέσεις. Έπειτα εμφανίστηκαν κυνηγοί με όπλα και αρχίζουν να κυνηγάνε το ελάφι. Αμέσως το ελάφι τράπηκε σε φυγή προσπαθώντας να σωθεί. Για κακή του τύχη τα κέρατά του μπλέχτηκαν σε δασώδη και πυκνή βλάστηση με αποτέλεσμα να παγιδευτεί και να μην μπορεί να ξεφύγει. Αυτό που συνειδητοποίησε το ελάφι ήταν πως είχε αδικηθεί από τα κέρατά του που επαινούσε και πως το έθεσαν σε κίνδυνο.
Ηθικό δίδαγμα: Δεν πρέπει να προσπαθούμε να αρέσουμε στους άλλους και να υπερεκτιμούμε τη φυσική ομορφιά! Να μη δίνουμε σημασία μόνο στο όμορφο αλλά και στο ωφέλιμο!
Δέσποινα Σ.
Μια καλοκαιρινή μέρα στο
δάσος ήταν ένα μεγάλο ελάφι. Ξαφνικά καθώς καθόταν άκουσε κάποιους μικρούς
θορύβους, γύρισε το κεφάλι του και είδε ένα μικρό αγοράκι που στεκόταν πίσω από
ένα δέντρο που ήταν τρομαγμένο και φοβισμένος. Το ελάφι φοβήθηκε και έτρεξε
γρήγορα ενώ το παιδί σηκώθηκε και το κυνηγούσε από πίσω .
Καθώς έτρεχε με τα μεγάλα
και ψηλά του πόδια προσπέρασε μια λίμνη που δεν είχε μεγάλο βάθος. Ξεκουράστηκε
και ήπιε λίγο νερό. Το αγοράκι στεκόταν δίπλα του. Τότε είδε έναν μεγάλο μαύρο
σκύλο Κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά και έτσι έτρεξε πιο γρήγορα για να τρέξει
και το αγόρι, ώστε να μην του κάνει κάτι ο σκύλος. Απότομα μπροστά του πετάχτηκαν
κάποιοι κυνηγοί με όπλα. Εκείνη τη στιγμή κάθισε κάτω και το παιδί ανέβηκε στην
πλάτη του και περπάτησαν, ε για να κρυφτούν πίσω από κάποια μεγάλα φυτά. Όταν
οι κυνηγοί άρχισαν να ρίχνουν βέλη με τα τόξα, είδε το μικρό αγόρι να κλαίει
καθώς τα τόξα περνούσαν ακριβώς πάνω από τα κεφάλια τους .
Μετά από λίγη ώρα οι
άνθρωποι έφυγαν, και αυτοί βγήκαν από την κρυψώνα τους και το ελάφι συνειδητοποίησε
ότι η ζωή είναι μικρή και πρέπει να βοηθάμε τους καλούς ανθρώπους, όταν μας
χρειάζονται.
Ελίνα Σ.
Στην εικόνα βλέπουμε ένα
ωραίο ελάφι που έχει πανέμορφα κέρατα. Στη συνέχεια βλέπουμε μία ωραία λίμνη με
καταγάλανα νερά. Ύστερα πάει να πιει νερό από τη φανταστική λίμνη. Καθώς πίνει
το νερό κάτι βλέπει τρομαγμένο από μακριά. Πάει πιο κοντά και βλέπει ένα σκυλί
με εχθρικές διαθέσεις. Τότε αρχίζει να φοβάται μετά από λίγη ώρα βλέπει και
κάτι κυνηγούς να τον κυνηγάνε και αρχίζει να τρέχει τρομοκρατημένο πάρα πολύ γρήγορα.
Από τη βιασύνη του, πιάστηκε σε ένα δέντρο και τότε ήταν που αγχώθηκε αρκετά.
Αργότερα όμως μπόρεσε να ξεφύγει και συνέχισε. Από αυτό το μύθο καταλαβαίνουμε
ότι πρέπει να αγαπάμε το πως είμαστε εσωτερικά και δεν πρέπει να δίνουμε μεγάλη
σημασία για το πως είμαστε εμφανισιακά.
Μελίνα Σ.
Κάποτε ένα καλοκαίρι σε ένα
καταπράσινο δάσος ήταν ένα μεγάλο ελάφι. Για μια στιγμή στάθηκε σε μια
πεντακάθαρη, βαθιά πηγή και ήπιες όσο νερό ήθελε. Παράλληλα θαύμαζε τα κέρατά
του που καθρεφτίζονταν στα νερά της λίμνης. Κάτι δεν του άρεσε επάνω του.
Ύστερα είδε έναν σκύλο και σκέφτηκε πως δεν ήταν φίλος του. Πίσω από το σκύλο
είδε κάποιους κυνηγούς να πλησιάζουν προς το μέρος του. Το ελάφι πανικόβλητο
έτρεξε για να ξεφύγει. Τα μεγάλα του όμως κέρατα πιάστηκαν στα δέντρα και τότε
ένα βέλος μπλέχτηκε στα κέρατά του. Τότε το ελάφι κατάλαβε πως ήταν άδικος
κριτής λίγο πριν πεθάνει.
Ηθικό δίδαγμα: Εμείς οι
άνθρωποι δίνουμε μεγάλη προσοχή στην εξωτερική εμφάνιση και όχι σε αυτό που μας
κάνει δυνατούς αλλά δεν είναι και τόσο εντυπωσιακό.
Δήμητρα Σ.
Ένα ελάφι διψασμένο
κατεβαίνει στο ποτάμι και πίνει αμέριμνο νερό γιατί διψά. Το ελάφι μπορεί να
σκέφτεται πόσο όμορφο είναι το μέρος εκεί και πόσο δροσερό είναι το νερό χωρίς
να υπάρχει κίνδυνος. Ξαφνικά ακούγεται ένας σκύλος με άγριες διαθέσεις. Ο
σκύλος γαβγίζει δυνατά και το ελάφι τρομάζει. Τι συμβαίνει? Μια ομάδα κυνηγών
βρίσκεται κοντά. Το ελάφι φοβισμένο τρέχει να φύγει. Προσπάθησε να κρυφτεί μέσα
στα δέντρα όμως οι κυνηγοί το εντόπισαν και τελικά το σκότωσαν.
Ηθικό δίδαγμα: η ομορφιά
δεν είναι το παν
Χάρης Ρ.
Το ελάφι βρήκε μια βαθιά
και όμορφη πηγή και ήπιε όσο νερό ήθελε, προσέχοντας γύρω του για άλλα άγρια
ζώα. Ξαφνικά άκουσε γαυγίσματα άγριου σκύλου και φωνές κυνηγών να φωνάζουν,
καθώς πλησίαζαν. Το ελάφι σαστισμένο άρχισε να τρέχει, για να σωθεί. Καθώς όμως
έτρεχε ο κυνηγός έριξε ένα βέλος στα κέρατά του. Τότε το ελάφι κατάλαβε ότι άδικα
έτρεχε και για αυτό έπεσε στο έδαφος με βαρύ πόνο στο κεφάλι. Όλοι οι μύθοι
κρύβουν κάτι…
Νίκος Τ.
Ένα καλοκαίρι σε ένα πυκνό
δάσος ζούσε κάποτε ένα μεγάλο ελάφι. Μια ζεστή μέρα το ελάφι συνάντησε μια πεντακάθαρη
πηγή με νερό. Διψασμένο, έσκυψε και ήπιε νερό στην καταγάλανη πηγή. Ξαφνικά
άκουσε έναν ήχο πίσω του. Ήταν ένας σκύλος ενός κυνηγού που πλησίαζε τρέχοντας προς
το μέρος του. Δεν ήταν φιλικός ο σκύλος. Έκανε λες και ήθελε να βλάψει το
ελάφι. Αμέσως μετά ήρθαν και ο κυνηγοί ακούγοντας το γαύγισμα του σκύλου. Το
ελάφι έτρεξε όσο πιο γρήγορα μπορούσε, για να ξεφύγει. Δεν μπόρεσε να γλιτώσει.
Ο κυνηγός έβγαλε ένα βέλος από το σάκο του και πέτυχε το ελάφι στα κέρατα. Εκείνο
ένιωσε κουρασμένο και απελπισμένο. Δεν μπόρεσε να συνεχίσει το τρέξιμο και
έπεσε κάτω. Αναρωτήθηκε: Γιατί ο άνθρωπος αφού από τη φύση προέρχεται, σκοτώνει
τα πλάσματα σαν εμένα;
Μαρία Π.
Μια μέρα ένα μικρό ελάφι
διψούσε και πήγε σε μια πηγή με γαλαζοπράσινα νερά να πιεί νερό. Όταν ήπιε όσο
ήθελε παρατηρούσε στα νερά τη μορφή του σώματος του. Καθώς όμως κοίταζε το σώμα
του αντίκρισε ένα ζώο να έρχεται από μακριά, ήταν ένας σκύλος. Πίστευε πως είχε
καλές διαθέσεις, φιλικές όμως ήταν κυνηγόσκυλο το οποίο μόλις είδε το ελάφι
άρχισε να γαβγίζει και ήρθαν δύο κυνηγοί κοντά του. Το ελάφι τρόμαξε και άρχισε
να τρέχει γρήγορα μακριά για να γλιτώσει. Όμως στη συνέχεια καθώς έτρεχε τα
κέρατά του πιάστηκαν στα κλαδιά των δέντρων και παγιδεύτηκε. Τότε λοιπόν
κατάλαβε πως κακώς έκρινε τον εαυτό του, κατηγορούσε αυτά που τον έσωζαν
(πόδια) και επαινούσε αυτά που τον πρόδωσαν (κέρατα).
Κωνσταντίνα Ρ.
Και κάποιες σκέψεις για την ομορφιά από τον μαθητή Νίκο Τ.
Πολλοί άνθρωποι
πιστεύουν ότι η εξωτερική εμφάνιση είναι το παν, άλλοι όμως απλά αμφιβάλλουν
για αυτό.
Κατά τη γνώμη μου, στις
μέρες μας πολλές γυναίκες αλλά και άνδρες περνούν πολλές ώρες μπροστά από έναν
καθρέφτη. Σπαταλούν χρόνο αλλά και χρήματα, προσπαθώντας να δείξουν πιο
όμορφοι, με προϊόντα ομορφιάς τα οποία στο μέλλον θα τους χαλάσουν την
επιδερμίδα ή θα τους προξενήσουν κάποιο άλλο, ίσως μικρό αλλά και ίσως
σημαντικό πρόβλημα υγείας. Όλες οι εφημερίδες και τα περιοδικά παρουσιάζουν τον
τέλειο άνδρα ή την τέλεια γυναίκα οι οποίοι δεν τίποτα παρά ένα ωραίο προφίλ.
Θα ήταν καλό όλοι οι
άνθρωποι να ξέραμε ότι σε μια δύσκολη κατάσταση το πιο πιθανό είναι να μας
σώσει η καρδιά ή η ψυχή μας και όχι τόσο συχνά η εξωτερική μας εμφάνιση. Οι
φίλοι μας θα μας βοηθήσουν για το χαρακτήρα μας και όχι για την ομορφιά μας. Τα
ταλέντα που έχει ο κάθε άνθρωπος πηγάζουν από μέσα του και όχι από την
εξωτερική του εμφάνιση. Οι άνθρωποι θα μας εκτιμήσουν, επειδή είτε θα είμαστε
καλόκαρδοι είτε ευγενικοί είτε όμορφοι στην ψυχή και όχι στο σώμα.
Επίσης, πιστεύω πως η
ομορφιά είναι κάτι το οποίο σήμερα μπορεί να έχεις και αύριο όχι για πολλούς
λόγους (όπως με το πέρασμα των χρόνων, εξαιτίας ενός ατυχήματος κ.ά) Κάποιος
μπορεί να μας δώσει δουλειά, επειδή είμαστε μορφωμένοι και έχουμε τις
ικανότητες (για εκείνη τη δουλειά) και όχι τόσο για την ομορφιά μας. Επίσης,
πιστεύω πώς υπάρχουν και άλλα σημαντικά πράγματα που ολοκληρώνουν τον άνθρωπο.
Αυτά μπορεί να μην είναι αναγκαστικά ''ωραία'' για εμάς αλλά σίγουρα θα μας
είναι χρήσιμα.
Πέρα από αυτά θα έλεγα
ότι και την εξωτερική εμφάνιση δε θα πρέπει να την παραμελούμε, διότι άλλες
φορές μας ανεβάζει την αυτοπεποίθηση και νιώθουμε ευχάριστα, άλλες φορές
δημιουργεί στον άλλο θετική ή αρνητική εντύπωση και πολλά ακόμα..
Με λίγα λόγια, πιστεύω
πώς όταν τα χρόνια περνούν η ομορφιά χάνεται αλλά η ψυχή παραμένει, για αυτό το
λόγο κιόλας υποστηρίζω ότι Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝ. Αυτό όμως δεν είναι
τίποτα παρά η γνώμη μου, ο κάθε άνθρωπος μπορεί να πιστεύει και να υποστηρίζει
οτιδήποτε αυτός επιθυμεί!
Νίκος Τ
