Τα κατάλοιπα μιας ανδροκρατούμενης κοινωνίας

Οι ορκισμένες παρθένες των ορεινών χωριών της Βόρειας Αλβανίας οδεύουν προς εξαφάνιση. Για αιώνες, ωστόσο, υπήρχαν περιοχές ολόκληρες που υποχρεώνονταν γυναίκες να ζουν σαν άντρες προκειμένου να «ξεπλύνουν» την «ντροπή» της μη απόκτησης αρσενικού απογόνου. Η πατριαρχική εξουσία έπρεπε να παραμείνει με οποιοδήποτε τρόπο και κόστος.

Πρόκειται για γυναίκες που επέλεξαν να ζήσουν σαν άντρες, για να έχουν δικαιώματα και να μη θεωρούνται απλώς περιουσία των συζύγων τους. Αναγκάστηκαν να απαρνηθούν το κοινωνικό φύλο προκειμένου να απολαύσουν κάποιες ελευθερίες που ως γυναίκες θα ήταν αδιανόητο να έχουν, καθώς η ελευθερία θεωρούνταν ταμπού για τις γυναίκες της περιοχής. Στη σημερινή εποχή, κυρίως στη δική μας κοινωνία, αυτό το γεγονός φαντάζει παράξενο, καθώς οι γυναίκες είναι ενταγμένες στην οικονομική, πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα, αφού από το τέλος του 19^ου αιώνα αρχίζει η γυναίκα σε όλο τον κόσμο να εισβάλει στα «αντρικά» επαγγέλματα και στις  επιστήμες, να αποκτάει το δικαίωμα της ψήφου και να προωθείται στα δημόσια αξιώματα.

Παρά, όμως, τους σκληρούς αγώνες που έχουν σημειωθεί με σκοπό την ισότητα των δύο φύλων είναι γεγονός πως εκατομμύρια γυναίκες πλήττονται καθημερινά από προκαταλήψεις και στερεότυπα και γίνονται θύματα βίας και εκμετάλλευσης. Οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών εξακολουθούν να υφίστανται και να παραβιάζουν τις αρχές των ίσων δικαιωμάτων και τον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας σε πολλές περιοχές. Αν και η γυναίκα σήμερα, τον 21^ο αιώνα, έχει αναγνωριστεί ισάξιο μέλος της πολιτείας, τα κατάλοιπα της ανδροκρατούμενης κοινωνίας, που, δυστυχώς, είναι βαθιά ριζωμένα, συνεχίζουν να την καθορίζουν, να την προσδιορίζουν και να την χειραγωγούν.

                                                                                            Ελένη Δ. Γ΄2