Ένας Μαραθωνομάχος αφηγείται...

Ένας Μαραθωνομάχος αφηγείται...

Βρισκόμαστε στην Αθήνα του 490 π.Χ. Στην πόλη επικρατεί πανικός, γιατί πληροφορηθήκαμε ότι οι Πέρσες, αφού κατέστρεψαν την Ερέτρια, στρατοπέδευσαν στον Μαραθώνα. Στην πόλη, άλλοι πολίτες έχουν την άποψη να κλειστούμε μέσα στα τείχη και να περιμένουμε, ενώ άλλοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε σε ανοιχτή μάχη στην πεδιάδα του Μαραθώνα. Στο τέλος επικράτησε η δεύτερη άποψη και αμέσως στείλαμε αγγελιοφόρο στη Σπάρτη και ζητήσαμε βοήθεια. Οι Σπαρτιάτες όμως επικαλέστηκαν θρησκευτικούς λόγους και δεν έστειλαν στρατιώτες. Έτσι, λοιπόν, εμείς, 10.000 Αθηναίοι και 1.000 Πλαταιείς με τον οπλισμό μας και με αρχηγό τον Μιλτιάδη στρατοπεδεύσαμε στον Μαραθώνα, απέναντι από τους Πέρσες. 

Για πέντε ημέρες κανείς δεν παίρνει την πρωτοβουλία να επιτεθεί. Μέχρι που μαθαίνουμε ότι οι Πέρσες απομάκρυναν το ιππικό τους. Ήθελαν με αυτή την κίνηση να στείλουν το ιππικό με καράβια προς την αφύλακτη Αθήνα, για να την κατακτήσουν. Η κίνηση αυτή των Περσών έδωσε την ευκαιρία στον Μιλτιάδη να ξεκινήσει την επίθεση. Οι Πέρσες είχαν απλωθεί προς τη μεριά της θάλασσας με ισχυρό κέντρο και αδύνατα άκρα, ενώ σε εμάς ο Μιλτιάδης εφάρμοσε το σχέδιο «λαβίδα» με αδύνατο κέντρο και ισχυρά άκρα. Αφού μας εμψύχωσαν οι αρχηγοί δόθηκε το σύνθημα της επίθεσης. Οι τοξότες των Περσών δεν μπόρεσαν να ξεδιπλώσουν τα ταλέντα τους, αφού το έδαφος ήταν ελώδες και ανηφορικό. Οι Πέρσες στρατιώτες δεν μπορούσαν να συγκριθούν με εμάς, τους οπλίτες, που ήμαστε καλυμμένοι με πανοπλίες από πάνω μέχρι κάτω. Εγώ και οι υπόλοιποι οπλίτες που ήμαστε στα άκρα απωθήσαμε τους Πέρσες και τους καταδιώξαμε ως τη θάλασσα Το κέντρο των Περσών που είχε διεισδύσει στο αδύνατο κέντρο μας. Τελικά βρέθηκε περικυκλωμένο από εμάς που γυρίσαμε προς τα πίσω. Η μάχη δόθηκε σώμα με σώμα Αθηναίοι και Πλαταιείς σκοτώσαμε όποιον Πέρση βρίσκαμε μπροστά μας. Ο τρόμος των Περσών ήταν μεγάλος. Όσοι γλίτωσαν από τη σφαγή πνίγηκαν στους βάλτους της περιοχής. Οι ηττημένοι μπήκαν κακήν κακώς στα καράβια τους. Εμείς νιώθαμε περήφανοι για τη νίκη μας. Καταλάβαμε ότι οι Πέρσες, που και μόνο ακούγοντας το όνομά τους νιώθαμε φόβο, δεν ήταν αήττητοι. Αφού θάψαμε τους νεκρούς μας και παρά τη μεγάλη κούραση από τη μάχη κατευθυνθήκαμε προς την Αθήνα, γιατί οι Πέρσες με τον στόλο τους πήγαιναν προς αυτήν. Δεν υπήρχε χρόνος για χάσιμο. Έπρεπε να υπερασπιστούμε την πόλη μας, τις οικογένειές μας, τους τάφους των προγόνων μας και την ελευθερία μας...                                                                                               Βασίλης Π. Α' 4

Ήμουν στην δεξιά πτέρυγα που την διοικούσε ο Καλλίμαχος. Παραταχθήκαμε και με βάση το σχέδιο του Μιλτιάδη επιτεθήκαμε στους Πέρσες, πολεμώντας με πάθος και με τόλμη. Οι Πέρσες στην αρχή τα έχασαν, αλλά μετά από λίγο έτρεξαν να μας πολεμήσουν στο κέντρο του στρατού μας που ήταν 3-4 σειρές μόνο....  δεξιά και η αριστερή πτέρυγα απλώθηκαν και περικύκλωσαν τους Πέρσες. 

Εκείνοι προσπαθούσαν να διαφύγουν, που βέβαια μερικοί τα κατάφεραν και πήγανε στα πλοία τους, αλλά αυτοί ήταν ελάχιστοι. Το δυσάρεστο είναι ότι ο καλύτερος μου φίλος έχασε το χέρι όπως και πολλοί άλλοι συμπατριώτες και συναγωνιστές μας. Σκοτώθηκαν περίπου 6000 Πέρσες και 192 Έλληνες. Όταν περικυκλώσαμε τους Πέρσες ένιωθα χαρούμενος και είχα περισσότερο θάρρος γιατί πια ήμουν σίγουρος πως δεν θα χάναμε. Παρόλα αυτά στην αρχή της μάχης ήμουν τρομερά αγχωμένος μιας και ήμουν στην πρώτη σειρά της δεξιάς πτέρυγας.....

                                                                                       Κωστής Δημητρακόπουλος  Α΄ 2

 Η σκληρή μάχη στον Μαραθώνα θα μου μείνει αξέχαστη. Είναι μια από τις πιο συγκλονιστικές και ανατρεπτικές μάχες που έχω ζήσει και ακούσει. Οι Πέρσες είχαν αγκυροβολήσει στην Ερέτρια, την οποία κατέστρεψαν. Εκεί, σκοτώθηκαν πολλοί σύμμαχοι και συμπατριώτες μας. Στη συνέχεια, κατευθύνθηκαν στον Μαραθώνα, όπου στρατοπέδευσαν. Εμείς, 10.000 Αθηναίοι και 1.000 Πλαταιείς με στρατηγό τον έμπειρο και πολυμήχανο Μιλτιάδη περιμέναμε τα στρατεύματα από την Σπάρτη, τα οποία τελικά δεν εμφανίστηκαν. Επομένως, ο στρατηγός μας μάς παρέταξε. Ήμουν στην δεξιά πτέρυγα, υπό τις διαταγές του ικανού πολέμαρχου Καλλίμαχου. Ο Μιλτιάδης είχε αποδυναμώσει το κέντρο του στρατού και είχε ενισχύσει τα δύο άκρα για να περικυκλώσουμε τις πολλαπλάσιες περσικές δυνάμεις. Το σχέδιο ήταν αρκετά έξυπνο. Έμενε να δούμε πώς θα εκδηλωνόταν στην μάχη. Ήμασταν αγχωμένοι αλλά και αποφασισμένοι πως θα εμποδίζαμε την περσική δύναμη. Μόλις δόθηκε το σύνθημα, ξεκινήσαμε να τρέχουμε. Οι Πέρσες φαίνονταν ξαφνιασμένοι! Όταν κατεβήκαμε την πλαγιά, έγινε μάχη

σκληρή. Οι Πέρσες ήταν σίγουροι πως θα κέρδιζαν, επειδή ήταν πιο πολλοί και καλύτερα εξοπλισμένοι. Παρόλα αυτά, καταφέραμε να τους περικυκλώσουμε και να υπερισχύσουμε. Τους κυνηγάγαμε μέχρι την θάλασσα. Κερδίσαμε! Κερδίσαμε για πρώτη φορά τον περσικό στρατό! Και μάλιστα, είχαμε ελάχιστες απώλειες, κοντά στους 200, σε αντίθεση με τους αντιπάλους μας που είχαν 6000 περισσότερους! Τελικά, οι Πέρσες δεν ήταν τόσο δυνατοί όσο νομίζαμε.

                                                                                               Στάθης Δ.  Α΄2

                                                                                                                   

Οι Πέρσες είχαν στρατοπεδεύσει στον Μαραθώνα. Εμείς, με αρχηγό τον Μιλτιάδη πήγαμε να πολεμήσουμε 10.000 Αθηναίοι και 1.000 Πλαταιείς εκείνη την ημέρα παραταχτήκαμε για τη μάχη. Το άγχος με κυρίευσε. Όμως ήθελα να σώσω την πατρίδα μου, κι ας έφερνε αυτό τον θάνατο μου. Εμπιστευόμουν απόλυτα στους συμπολεμιστές μου. Ο Μιλτιάδης ήτα πολύ έξυπνος στρατηγός, καθώς ενίσχυσε τα πλάγια, αφήνοντας λιγότερους στο κέντρο. Τρέξαμε προς τον αντίπαλο, που αιφνιδιάστηκε βλέποντας μας να τους πλησιάζουμε δίχως δισταγμούς. Εκείνη τη στιγμή δε σκεφτόμουν  τίποτα. Είχα χαιρετήσει τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου σε περίπτωση που πέθαινα. Η μάχη κράτησε 2:30 ώρες . Ο Μιλτιάδης είχε δίκιο. Οι Πέρσες επιτέθηκαν στο κέντρο.

Εμείς με το σχέδιο του Μιλτιάδη καταφέραμε και τους κατατροπώσαμε. Σκοτώθηκαν 6000 Πέρσες και μόνο 192 Έλληνες. Οι εναπομείναντες Πέρσες έτρεξαν στα πλοία τους κι έφυγαν. Νικήσαμε! Οι Πέρσες δεν ήταν ανίκητοι.

                                                                                                                        Λουκάς Π. Α΄4

...Όταν μάθαμε ότι οι Σπαρτιάτες δεν θα μας βοηθήσουν, χάσαμε την ελπίδα μας. Βλέπαμε τους Πέρσες ντυμένους με τις πολύχρωμες στολές τους, με τα μακριά τόξα τους και τα δόρατά τους και μας κόπηκαν τα πόδια. Τότε μίλησε ο Μιλτιάδης και είπε ότι πρέπει να δώσουμε τώρα την μάχη εφόσον έχουμε την βοήθεια των Θεών.

Έτσι λοιπόν με αρχηγό τον Μιλτιάδη παραταχτήκαμε στο κέντρο με μισό βάθος, ενώ δεξιά και αριστερά με πλήρες βάθος. Εγώ ήμουν στο κέντρο και ήμουν πολύ αγχωμένος, γιατί θα κάναμε την πρώτη σύγκρουση με το πιο ισχυρό τμήμα του περσικού στρατού. Αρχίσαμε να τρέχουμε όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε κατά πάνω τους ενώ έπεφταν βροχή τα περσικά βέλη. Την ίδια στιγμή τα ισχυρά άκρα των Ελλήνων άρχισαν να πλαγιοκοπούν τους Πέρσες. Ο περσικός στρατός βρέθηκε περικυκλωμένος και οι στρατιώτες το έβαλαν στα πόδια.

Εμείς τους ακολουθούσαμε από πίσω ενώ προσπαθούσαν να φτάσουν στα πλοία τους. Έτσι οδηγηθήκαμε στη νίκη.

 Ήταν μια σκληρή μάχη όπου 192 Έλληνες και 6.400 Πέρσες έχασα την ζωή τους.                                                                           
                         Έλενα Καράβη   Α΄2


* Στους μαθητές και στις μαθήτριες δόθηκε η περιγραφή του Ηροδότου για τη μάχη του Μαραθώνα.