"Η λύση του γόρδιου δεσμού": Προσπάθειες απόδοσης του αρχαίου κειμένου απαντώντας σε ερωτήσεις…

 

Τους ζήτησα να εργαστούν ομαδικά και να… φλερτάρουν με το αρχαίο κείμενο. Με οδηγό τις ερωτήσεις να προσπαθήσουν να αποδώσουν το κείμενο στα νέα ελληνικά. Βοήθεια μπορούσαν να αντλήσουν από τα γλωσσικά σχόλια. «Έχω χωρίσει με τα αρχαία" μου λέει ο Δ… για χάρη μου όμως τα ξαναβρήκε και… φλέρταρε με το αρχαίο κείμενο και αυτός και οι υπόλοιπ@ς. Ακολουθούν οι προσπάθειες τους απόδοσης στα νέα ελληνικά.

Οι απόπειρες απόδοσης του κειμένου στη νέα ελληνική…

Ο Αλέξανδρος έφτασε στο Γόρδιον. Ήθελε να δει την άμαξα του Γορδίου και τον δεσμό του ζυγού. Έλεγαν ότι όποιος μπορούσε να λύσει τον δεσμό της άμαξας θα ήταν από τη μοίρα ορισμένο να εξουσιάζει στην Ασία. Ο δεσμός ήταν φτιαγμένος από ένα είδος δέντρου, κρανιά, και δε φαινόταν ούτε τέλος ούτε αρχή. Ο Αλέξανδρος δεν μπορούσε να βρει την λύση του δεσμού. Δεν ήθελε όμως να τον αφήσει άλυτο. Νόμιζε ότι θα φέρει αναταραχή. Έκοψε τον δεσμό με το ξίφος του και είπε ότι λύθηκε. Στη συνέχεια αυτός και οι σύντροφοί του απομακρύνθηκαν από την άμαξα. Νόμιζε ότι ο χρησμός για την λύση του δεσμού είχε εκπληρωθεί. Και πράγματι εκείνη τη νύχτα βροντές και φως από τον ουρανό έδωσαν σημείο επιδοκιμασίας. Την επόμενη μέρα πρόσφερε θυσίες στους θεούς, επειδή του φανέρωσαν τα σημάδια και τον τρόπο λύσης του δεσμού.

(Ομάδα Α)

Ο Μέγας Αλέξανδρος έφτασε στο Γόρδιον και ήθελε να δει τον Γορδιο δεσμό. Έλεγαν ότι όποιος καταφέρει να λύσει τον δεσμό αυτό θα είναι ορισμένος από την μοίρα να εξουσιάσει την Ασία. Ο δεσμός ήταν φτιαγμένος από φλοιού κρανιάς   που δεν είχε ούτε αρχή ούτε τέλος. Ο Αλέξανδρος δεν  μπορούσε να λύσει το δεσμό. Δεν ήθελε όμως να τον αφήσει άλυτο, Γιατί δεν θα μπορούσε να εξουσιάσει την Ασία (που αυτός ήταν και ο σκοπός του). Για να τον λύσει τον έκοψε στα δυο με το σπαθί του. Νόμιζε ότι ο χρησμός για τη λύση του δεσμού είχε εκπληρωθεί. Και πράγματι εκείνη τη νύχτα βρίσκουν το φως του ουρανού και Ο Μέγας Αλέξανδρος πρόσφερε θυσίες στους θεούς, Γιατί φανέρωσαν τα σημάδια και τον τρόπο λύσης του δεσμού.

(Ομάδα Β)

Ο Μέγας Αλέξανδρος έφτασε στο Γόρδιον και ήθελε να δει τον γόρδιο δεσμό για να τον λύσει για τους μύθους που είχε η άμαξα, ότι αυτός που θα τον λύσει ήταν από την μοίρα ορισμένος  να εξουσιάσει την Ασία. Ο δεσμός ήταν απο φλοιό κρανιάς και δεν ειχε (δεν φαινόταν) ουτε αρχή ουτε τέλος. Στην αρχή δεν μπορούσε να τον λύσει , καθώς είχε απορία. Δεν ηθελε όμως να τον αφησει αλυτο, γιατί θα προκαλούσε αναταραχή στο πλήθος και δεν θα γινόταν  της Ασίας κυρίαρχος. Χτύπησε τον Γόρδιο Δεσμό με το ξίφος του και τον έκοψε. Στη συνέχεια αυτός και οι σύντροφοί του έφυγαν από την άμαξα και νομιζε πως ειχε αλλαχτεί και είχε λυσει τον γορδιο δεσμό. Την νύχτα εκείνη επεσαν βροντές. Ο Αλέξανδρος την επόμενη μέρα έκανε θυσίες στους θεούς , γιατί του φανέρωσαν τα σημάδια και τρόπο λύσης του δεσμού.

(Ομάδα Γ )

Ο Μέγας Αλέξανδρος έφτασε στο Γόρδιον και ήθελε να δει την άμαξα. Ήταν της μοίρας του Αλέξανδρου να λύσει τον δεσμό. Ο δεσμός ήταν από κρανιά και δεν φαινόταν ούτε η αρχή ούτε το τέλος του δεσμού. Επειδή δεν μπορούσε να βρει την άκρη του δεσμού ανατάραξε το πλήθος. Δεν ήθελε να τον αφήσει άλυτο και τον έσπασε με το σπαθί του, διότι ήταν γραφτό να τον λύσει. Στη συνέχεια εκείνος και οι σύντροφοι του έφυγαν με την άμαξα και νόμιζε ο δεσμός είχε λυθεί. Την ίδια νύχτα έκαναν γιορτή. Την επόμενη μέρα πρόσφερε θυσίες, γιατί οι θεοί τον βοήθησαν να λύσει τον γρύφο.

(Ομάδα Δ)

(το λογισμικό παρουσίασης της ομάδας  Α)

Οι ερωτήσεις…

Πού έφτασε Αλέξανδρος;

Τι ήθελε να δει;

Τι λεγόταν για την άμαξα;

Από ποιο υλικό ήταν φτιαγμένος ο δεσμός και πώς ήταν/φαινόταν;

Ο Αλέξανδρος μπορούσε να λύσει τον δεσμό;

Γιατί δεν ήθελε να τον αφήσει άλυτο;

Τι έκανε για να τον λύσει;

Στη συνέχεια τη έκανε αυτός και οι σύντροφοί του;

Τι νόμιζε;

Τι έγινε την ίδια νύχτα;

Τι έκανε ο Αλέξανδρος την επόμενη μέρα και για ποιο λόγο;

 

 

 

 

Η ομορφιά δεν είναι το παν: εικόνες, δομικά σημεία του παραμυθιού και δημιουργική γραφή

 

Μαντεύουμε και γράφουμε ιστορίες με βάση τις εικόνες. Αυτή τη φορά, όμως, χρησιμοποιούμε και τα δομικά σημεία του παραμυθιού: Ποιος είναι πρωταγωνιστής; Πού βρίσκεται; Πότε; Τι ακριβώς συμβαίνει (στην αρχή, στη συνέχεια, στο τέλος;) Πώς συμβαίνει; Γιατί συμβαίνει; Πώς νιώθει; Ποιο το ηθικό δίδαγμα; Παλιότερη εργασία της συναδέρφου Ελευθερίας Παπαμανώλη μου έδωσε την ιδέα να προσθέσω και κάποιες φράσεις στα αρχαία ελληνικά από το κείμενο (Η ομορφιά δεν είναι το παν, αρχαία ελληνική γλώσσα Α΄ Γυμνασίου, ενότητα 6) και… προέκυψαν όμορφες, διαφορετικές ιστορίες και κάποιες από αυτές δεν είχαν και μεγάλη σχέση με τον μύθο. Όλα αυτά, βέβαια, πριν διαβάσουμε και προσεγγίσουμε το κείμενο. Με άλλα λόγια, οι μαθήτριες/ές για να γράψουν τις ιστορίες τους είχαν ως υλικό το λογισμικό παρουσίασης με τις εικόνες και τα δομικά στοιχεία του παραμυθιού καθώς και τα περικειμενικά στοιχεία (τίτλο, εισαγωγικό σημείωμα και δημιουργό). Κάποιοι/ες-ελάχιστοι/έ- έριξαν και μια ματιά στα γλωσσικά σχόλια. Κυρίως στο σημείο «ψέγων τὰ σῴζοντα, ἐπαινῶν δὲ τὰ προδόντα αὑτόν».

H ομορφιά δεν είναι το παν from Maria Michali

Το λογισμικό παρουσίασης προβάλλεται στην ολομέλεια της τάξης και οι μαθήτριες/ές γράφουν στα τετράδιά τους. Κάποιες/οι έστειλαν τις εργασίες τους σε μορφή word στην η-τάξη.

Μετά τις μαθητικές ιστορίες; Ήρθε και η προσέγγιση του κειμένου. Αφού το προσεγγίσαμε και το συζητήσαμε, με έναν μαγικό τρόπο μπήκαμε στην ιστορία. Κάποιες/οι μπήκαν ως πηγή, άλλοι ως χελώνα, σκύλος, άνθρωπος κ.λπ και αρχίσαμε τις συμβουλές στο ελάφι…. J

Κάποιες από τις αρχικές ιστορίες….

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα μεγάλο όμορφο ελάφι σε ένα δάσος. Ήταν καλοκαίρι και περπατούσε στο γρασίδι μέχρι που είδε μια γυαλιστερή, βαθιά λίμνη. Τότε έτρεξε αμέσως, για να πιει νερό και έπειτα μπήκε μέσα στη λίμνη και κοίταζε με προσοχή τα πάντα. Κυρίως παρατηρούσε πώς φαινόταν στα νερά της λίμνης και πόσο όμορφο ήταν. Κάποια στιγμή πρόσεξε έναν σκύλο, έναν άγριο σκύλο. Πίσω από αυτόν ήταν δύο κυνηγοί με όπλα που πλησίαζαν προς το μέρος του. Αμέσως το ελάφι έτρεξε για να ξεφύγει. Ένας κυνηγός πέταξε ένα βέλος στο ελάφι και το χτύπησε άσχημα. Το ελάφι ένιωσε αδικία. Συνειδητοποίησε ότι είναι άδικο να σκοτώνεις κάποιον που δεν σου φταίει σε τίποτα.

Σταυρούλα Σ.

Ένα καλοκαίρι, πρωί ήταν που ξύπνησα στο εξοχικό του παππού μου. Αποφάσισα να πάω μια βόλτα στο δάσος. Εκεί είδα ένα μεγάλο ελάφι. Το ακολούθησα και το είδα που πήγε σε μια μαγευτική λίμνη, για να πιει νερό. Κοίταζε στο νερό της λίμνης πόσο όμορφο ήταν. Τότε όμως ακούστηκε ένα σκυλί να γαυγίζει άγρια και οι κυνηγοί πλησίασαν. Το ελάφι φοβήθηκε και άρχισε να τρέχει για να ξεφύγει, αλλά κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να τα καταφέρει. Τότε συνειδητοποίησε πόσο άδικη είναι η ζωή. Ηθικό δίδαγμα: Να προσέχουμε τα ελάφια και να εμποδίζουμε τους κυνηγούς να τα σκοτώνουν.

Μιχάλης Φ.

 

Ένα μεγάλο ελάφι ζούσε σε ένα καταπράσινο δάσος. Μια ηλιόλουστη καλοκαιρινή μέρα κατέβηκε από έναν μικρό λόφο και κατευθύνθηκε σε μια καθαρή και βαθιά λίμνη για να πιει νερό και να δροσιστεί. Αφού ήπιε όσο ήθελε, παρατήρησε τη μορφή του σώματός του που καθρεφτιζόταν στα ήσυχα νερά της λίμνης καμαρώνοντας για τα πανέμορφα κέρατά του. Ξαφνικά ακούστηκε γάβγισμα σκύλων με απειλητικές διαθέσεις. Έπειτα εμφανίστηκαν κυνηγοί με όπλα και αρχίζουν να κυνηγάνε το ελάφι. Αμέσως το ελάφι τράπηκε σε φυγή προσπαθώντας να σωθεί. Για κακή του τύχη τα κέρατά του μπλέχτηκαν σε δασώδη και πυκνή βλάστηση με αποτέλεσμα να παγιδευτεί και να μην μπορεί να ξεφύγει. Αυτό που συνειδητοποίησε το ελάφι ήταν πως είχε αδικηθεί από τα κέρατά του που επαινούσε και πως το έθεσαν σε κίνδυνο.

Ηθικό δίδαγμα: Δεν πρέπει να προσπαθούμε να αρέσουμε στους άλλους και να υπερεκτιμούμε τη φυσική ομορφιά! Να μη δίνουμε σημασία μόνο στο όμορφο αλλά και στο ωφέλιμο!

Δέσποινα Σ.

Μια καλοκαιρινή μέρα στο δάσος ήταν ένα μεγάλο ελάφι. Ξαφνικά καθώς καθόταν άκουσε κάποιους μικρούς θορύβους, γύρισε το κεφάλι του και είδε ένα μικρό αγοράκι που στεκόταν πίσω από ένα δέντρο που ήταν τρομαγμένο και φοβισμένος. Το ελάφι φοβήθηκε και έτρεξε γρήγορα ενώ το παιδί σηκώθηκε και το κυνηγούσε από πίσω .

Καθώς έτρεχε με τα μεγάλα και ψηλά του πόδια προσπέρασε μια λίμνη που δεν είχε μεγάλο βάθος. Ξεκουράστηκε και ήπιε λίγο νερό. Το αγοράκι στεκόταν δίπλα του. Τότε είδε έναν μεγάλο μαύρο σκύλο Κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά και έτσι έτρεξε πιο γρήγορα για να τρέξει και το αγόρι, ώστε να μην του κάνει κάτι ο σκύλος. Απότομα μπροστά του πετάχτηκαν κάποιοι κυνηγοί με όπλα. Εκείνη τη στιγμή κάθισε κάτω και το παιδί ανέβηκε στην πλάτη του και περπάτησαν, ε για να κρυφτούν πίσω από κάποια μεγάλα φυτά. Όταν οι κυνηγοί άρχισαν να ρίχνουν βέλη με τα τόξα, είδε το μικρό αγόρι να κλαίει καθώς τα τόξα περνούσαν ακριβώς πάνω από τα κεφάλια τους .

Μετά από λίγη ώρα οι άνθρωποι έφυγαν, και αυτοί βγήκαν από την κρυψώνα τους και το ελάφι συνειδητοποίησε ότι η ζωή είναι μικρή και πρέπει να βοηθάμε τους καλούς ανθρώπους, όταν μας χρειάζονται.

Ελίνα Σ.

 

Στην εικόνα βλέπουμε ένα ωραίο ελάφι που έχει πανέμορφα κέρατα. Στη συνέχεια βλέπουμε μία ωραία λίμνη με καταγάλανα νερά. Ύστερα πάει να πιει νερό από τη φανταστική λίμνη. Καθώς πίνει το νερό κάτι βλέπει τρομαγμένο από μακριά. Πάει πιο κοντά και βλέπει ένα σκυλί με εχθρικές διαθέσεις. Τότε αρχίζει να φοβάται μετά από λίγη ώρα βλέπει και κάτι κυνηγούς να τον κυνηγάνε και αρχίζει να τρέχει τρομοκρατημένο πάρα πολύ γρήγορα. Από τη βιασύνη του, πιάστηκε σε ένα δέντρο και τότε ήταν που αγχώθηκε αρκετά. Αργότερα όμως μπόρεσε να ξεφύγει και συνέχισε. Από αυτό το μύθο καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να αγαπάμε το πως είμαστε εσωτερικά και δεν πρέπει να δίνουμε μεγάλη σημασία για το πως είμαστε εμφανισιακά.

Μελίνα Σ.

 

Κάποτε ένα καλοκαίρι σε ένα καταπράσινο δάσος ήταν ένα μεγάλο ελάφι. Για μια στιγμή στάθηκε σε μια πεντακάθαρη, βαθιά πηγή και ήπιες όσο νερό ήθελε. Παράλληλα θαύμαζε τα κέρατά του που καθρεφτίζονταν στα νερά της λίμνης. Κάτι δεν του άρεσε επάνω του. Ύστερα είδε έναν σκύλο και σκέφτηκε πως δεν ήταν φίλος του. Πίσω από το σκύλο είδε κάποιους κυνηγούς να πλησιάζουν προς το μέρος του. Το ελάφι πανικόβλητο έτρεξε για να ξεφύγει. Τα μεγάλα του όμως κέρατα πιάστηκαν στα δέντρα και τότε ένα βέλος μπλέχτηκε στα κέρατά του. Τότε το ελάφι κατάλαβε πως ήταν άδικος κριτής λίγο πριν πεθάνει.

Ηθικό δίδαγμα: Εμείς οι άνθρωποι δίνουμε μεγάλη προσοχή στην εξωτερική εμφάνιση και όχι σε αυτό που μας κάνει δυνατούς αλλά δεν είναι και τόσο εντυπωσιακό.

Δήμητρα Σ.

Ένα ελάφι διψασμένο κατεβαίνει στο ποτάμι και πίνει αμέριμνο νερό γιατί διψά. Το ελάφι μπορεί να σκέφτεται πόσο όμορφο είναι το μέρος εκεί και πόσο δροσερό είναι το νερό χωρίς να υπάρχει κίνδυνος. Ξαφνικά ακούγεται ένας σκύλος με άγριες διαθέσεις. Ο σκύλος γαβγίζει δυνατά και το ελάφι τρομάζει. Τι συμβαίνει? Μια ομάδα κυνηγών βρίσκεται κοντά. Το ελάφι φοβισμένο τρέχει να φύγει. Προσπάθησε να κρυφτεί μέσα στα δέντρα όμως οι κυνηγοί το εντόπισαν και τελικά το σκότωσαν.

Ηθικό δίδαγμα: η ομορφιά δεν είναι το παν

Χάρης Ρ.

 

Το ελάφι βρήκε μια βαθιά και όμορφη πηγή και ήπιε όσο νερό ήθελε, προσέχοντας γύρω του για άλλα άγρια ζώα. Ξαφνικά άκουσε γαυγίσματα άγριου σκύλου και φωνές κυνηγών να φωνάζουν, καθώς πλησίαζαν. Το ελάφι σαστισμένο άρχισε να τρέχει, για να σωθεί. Καθώς όμως έτρεχε ο κυνηγός έριξε ένα βέλος στα κέρατά του. Τότε το ελάφι κατάλαβε ότι άδικα έτρεχε και για αυτό έπεσε στο έδαφος με βαρύ πόνο στο κεφάλι. Όλοι οι μύθοι κρύβουν κάτι…

Νίκος Τ.

 

Ένα καλοκαίρι σε ένα πυκνό δάσος ζούσε κάποτε ένα μεγάλο ελάφι. Μια ζεστή μέρα το ελάφι συνάντησε μια πεντακάθαρη πηγή με νερό. Διψασμένο, έσκυψε και ήπιε νερό στην καταγάλανη πηγή. Ξαφνικά άκουσε έναν ήχο πίσω του. Ήταν ένας σκύλος ενός κυνηγού που πλησίαζε τρέχοντας προς το μέρος του. Δεν ήταν φιλικός ο σκύλος. Έκανε λες και ήθελε να βλάψει το ελάφι. Αμέσως μετά ήρθαν και ο κυνηγοί ακούγοντας το γαύγισμα του σκύλου. Το ελάφι έτρεξε όσο πιο γρήγορα μπορούσε, για να ξεφύγει. Δεν μπόρεσε να γλιτώσει. Ο κυνηγός έβγαλε ένα βέλος από το σάκο του και πέτυχε το ελάφι στα κέρατα. Εκείνο ένιωσε κουρασμένο και απελπισμένο. Δεν μπόρεσε να συνεχίσει το τρέξιμο και έπεσε κάτω. Αναρωτήθηκε: Γιατί ο άνθρωπος αφού από τη φύση προέρχεται, σκοτώνει τα πλάσματα σαν εμένα;

Μαρία Π.

Μια μέρα ένα μικρό ελάφι διψούσε και πήγε σε μια πηγή με γαλαζοπράσινα νερά να πιεί νερό. Όταν ήπιε όσο ήθελε παρατηρούσε στα νερά τη μορφή του σώματος του. Καθώς όμως κοίταζε το σώμα του αντίκρισε ένα ζώο να έρχεται από μακριά, ήταν ένας σκύλος. Πίστευε πως είχε καλές διαθέσεις, φιλικές όμως ήταν κυνηγόσκυλο το οποίο μόλις είδε το ελάφι άρχισε να γαβγίζει και ήρθαν δύο κυνηγοί κοντά του. Το ελάφι τρόμαξε και άρχισε να τρέχει γρήγορα μακριά για να γλιτώσει. Όμως στη συνέχεια καθώς έτρεχε τα κέρατά του πιάστηκαν στα κλαδιά των δέντρων και παγιδεύτηκε. Τότε λοιπόν κατάλαβε πως κακώς έκρινε τον εαυτό του, κατηγορούσε αυτά που τον έσωζαν (πόδια) και επαινούσε αυτά που τον πρόδωσαν (κέρατα).

Κωνσταντίνα Ρ.

 Και κάποιες σκέψεις για την ομορφιά από τον μαθητή Νίκο Τ.

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η εξωτερική εμφάνιση είναι το παν, άλλοι όμως απλά αμφιβάλλουν για αυτό.

Κατά τη γνώμη μου, στις μέρες μας πολλές γυναίκες αλλά και άνδρες περνούν πολλές ώρες μπροστά από έναν καθρέφτη. Σπαταλούν χρόνο αλλά και χρήματα, προσπαθώντας να δείξουν πιο όμορφοι, με προϊόντα ομορφιάς τα οποία στο μέλλον θα τους χαλάσουν την επιδερμίδα ή θα τους προξενήσουν κάποιο άλλο, ίσως μικρό αλλά και ίσως σημαντικό πρόβλημα υγείας. Όλες οι εφημερίδες και τα περιοδικά παρουσιάζουν τον τέλειο άνδρα ή την τέλεια γυναίκα οι οποίοι δεν τίποτα παρά ένα ωραίο προφίλ.

Θα ήταν καλό όλοι οι άνθρωποι να ξέραμε ότι σε μια δύσκολη κατάσταση το πιο πιθανό είναι να μας σώσει η καρδιά ή η ψυχή μας και όχι τόσο συχνά η εξωτερική μας εμφάνιση. Οι φίλοι μας θα μας βοηθήσουν για το χαρακτήρα μας και όχι για την ομορφιά μας. Τα ταλέντα που έχει ο κάθε άνθρωπος πηγάζουν από μέσα του και όχι από την εξωτερική του εμφάνιση. Οι άνθρωποι θα μας εκτιμήσουν, επειδή είτε θα είμαστε καλόκαρδοι είτε ευγενικοί είτε όμορφοι στην ψυχή και όχι στο σώμα.

Επίσης, πιστεύω πως η ομορφιά είναι κάτι το οποίο σήμερα μπορεί να έχεις και αύριο όχι για πολλούς λόγους (όπως με το πέρασμα των χρόνων, εξαιτίας ενός ατυχήματος κ.ά) Κάποιος μπορεί να μας δώσει δουλειά, επειδή είμαστε μορφωμένοι και έχουμε τις ικανότητες (για εκείνη τη δουλειά) και όχι τόσο για την ομορφιά μας. Επίσης, πιστεύω πώς υπάρχουν και άλλα σημαντικά πράγματα που ολοκληρώνουν τον άνθρωπο. Αυτά μπορεί να μην είναι αναγκαστικά ''ωραία'' για εμάς αλλά σίγουρα θα μας είναι χρήσιμα.

Πέρα από αυτά θα έλεγα ότι και την εξωτερική εμφάνιση δε θα πρέπει να την παραμελούμε, διότι άλλες φορές μας ανεβάζει την αυτοπεποίθηση και νιώθουμε ευχάριστα, άλλες φορές δημιουργεί στον άλλο θετική ή αρνητική εντύπωση και πολλά ακόμα..

Με λίγα λόγια, πιστεύω πώς όταν τα χρόνια περνούν η ομορφιά χάνεται αλλά η ψυχή παραμένει, για αυτό το λόγο κιόλας υποστηρίζω ότι Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝ. Αυτό όμως δεν είναι τίποτα παρά η γνώμη μου, ο κάθε άνθρωπος μπορεί να πιστεύει και να υποστηρίζει οτιδήποτε αυτός επιθυμεί!

Νίκος Τ

 

Σαν τον Λουκιανό, γράφω μια ιστορία με θέμα ένα επιστημονικό ταξίδι φαντασίας. Για να γράψω την ιστορία μου προσέχω τις εικόνες και αφήνω τη φαντασία μου ελεύθερη…

 

 Πηγή: https://images.app.goo.gl/ERzA6Cm5KhcCABJS7 

   Πηγή: https://images.app.goo.gl/A4ZLFc3KTvTZ6qZV9

Πηγή: https://www.storyboardthat.com/   (προσωπικός λογαριασμός)

Στη δραστηριότητα αυτή αξιοποιείται μια ιδέα που στηρίζεται σε βασικά θεωρητικά εργαλεία της παιδικής λογοτεχνίας, τα βιβλία χωρίς λέξεις (wordless books). Οι μαθητές/τριες εργάστηκαν ομαδοσυνεργατικά και μέσα από τον τίτλο, το εισαγωγικό σημείωμα (περικείμενο) και τις παραπάνω εικόνες οδηγούνται στο κείμενο (βλ. ενότητα 4: Ένα ταξίδι επιστημονικής φαντασίας). Στη συνέχεια, πήγαμε στο κείμενο, για να συγκρίνουμε τη δική τους ιστορία με αυτή του Λουκιανού...και να διαπιστώσουμε αν τον έχουμε... ξεπεράσει στη δημιουργική φαντασία. Ξέρετε και ο Λουκιανός χρησιμοποίησε στη δική του ιστορία ένα νησί, ανθρώπους, καράβι και...φελλούς :-). 

Οι δικές μας ιστορίες...

Tο ταξίδι στην Ιλιάδα ήταν μαγευτικό. Προς τον δρόμο μας, καβαλώντας τα δελφίνια με κεφάλια καρχαριών, μας περιτριγύριζαν καράβια. Στην Ιλιάδα πήγαμε σε πεντάστερο ξενοδοχείο με τεράστια πισίνα στην οποία μας περίμεναν οι θεοί πίνοντας κρασιά και τρώγοντας σουβλάκια. Το απόγευμα πήγαμε σε ψαροταβέρνα και μετά σε κλαμπ. Την επόμενη μέρα κάναμε μπάνιο στην πισίνα αλλά μετά επειδή ήμασταν κουρασμένοι γυρίσαμε με το ιδιωτικό μου αεροπλάνo. Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε το ταξίδι της επιστροφής  από την Τροία προς τη Σαντορίνη. Ο καιρός ήταν πολύ κακός και γι’ αυτό είχαμε αρκετές αναταράξεις. Μετά από μία ώρα ταξιδιού το αεροπλάνο μας χτυπήθηκε από κεραυνό. Ο μόνος τρόπος σωτηρίας μας ήταν οι μαγικοί φελλοί οι οποίοι μεγαλώνουν και γίνονται μεγάλες βάρκες. Μετά από πολλές μέρες περιπλάνησης φτάσαμε στην Σαντορίνη. Καθώς προσκυνούσαμε για το γεγονός ότι φτάσαμε σώοι και ασφαλείς, συνειδητοποιήσαμε τι έκαναν αυτοί οι φελλοί και αποφασίσαμε να κάνουμε μεγαλύτερα ταξίδια. Έτσι την επόμενη μέρα αποφασίσαμε να πάμε στην Αφρική…

To be continued...

Φίλιππος, Μιχάλης, Γιώργος, Φαρμπόντ

 

Μια μέρα τρεις εξωγήινοι αποβιβάστηκαν σε ένα γήινο πολεμικό καράβι.Το καράβι άραξε και οι εξωγήινοι έτρεχαν πάνω στην θάλασσα με τα μαγικά σανδάλια τους.Στην πορεία, οι εξωγήινοι βρήκαν τους μαγικούς φελλούς και τους αντάλλαξαν με ένα σκαφος στο οποίο βάλανε τουρμπίνες και πήγαν πίσω στο διάστημα.

Θεοφάνης, Αντώνης, Γιώργος

 

 

Πριν πολλά χρόνια ένα καλοκαίρι αποφασίσαμε να πάμε σε ένα νησί το οποίο δεν  είχε επισκεφτεί κανείς για να το εξερευνήσουμε. Ήμασταν μια παρέα πέντε νεαρών γύρω στα 18. Συναντηθήκαμε στο κοντινότερο λιμάνι της περιοχής μας και περιμέναμε να έρθει το καράβι. Αφού πήραμε το καράβι ξεκίνησε το μεγαλύτερο ταξίδι της ζωής μας. Ταξιδεύαμε στο πέλαγος για αρκετή ώρα απολαμβάνοντας τον καθαρό αέρα. Ήμασταν ενθουσιασμένοι, καθώς βλέπαμε το νησί από μακριά. Ήταν μεγάλο, καταπράσινο και γαλήνιο. Φτάνοντας παρατηρήσαμε το πόσο όμορφο και ονειρώδες ήταν το τοπίο. Τα κελαηδίσματα των πουλιών δεν ήταν καθόλου ενοχλητικά αλλά αντιθέτως σε ηρεμούσαν. Τα υπόλοιπα ζώα έδειχναν ήρεμα και πολύ φιλικά. Μαγεμένοι από το τοπίο ήρθε η στιγμή που θα ξεκινούσαμε την εξερεύνηση. Επίσης οι καρποί των δέντρων ήταν πολύ εύγευστοι. Περπατώντας συναντήσαμε μια σπηλιά στην οποία αποφασίσαμε να κατασκηνώσουμε επειδή ξέραμε πως θα μείνουμε στο νησί για αρκετές ώρες. Όταν ο ήλιος άρχισε να δύει συνειδητοποιήσαμε πως έπρεπε να γυρίσουμε. Μαζέψαμε γρήγορα τα πράγματά μας και ανεβήκαμε στο καράβι. Είχαμε απομακρυνθεί ελάχιστα από το νησί. Ξαφνικά είδαμε κατάμαυρα σύννεφα να καλύπτουν τον ουρανό. Εκείνη την στιγμή ξέσπασε μια καταιγίδα και τι καράβι αναποδογύρισε με αποτέλεσμα να προκληθούν φθορές από την πίεση του νερού. Τότε κάτι αναπάντεχο συνέβη. Μια μαγική  δύναμη βγήκε μέσα από την θάλασσα και μας έκανε να περπατάμε πάνω στο νερό. Όταν επιστρέψαμε στο νησί βρήκαμε ένα σεντούκι με φελλούς που ήταν μαγικοί. Ο κάθε φελλός έδινε στον καθένα μας μια μαγική δύναμη. Μπορούσαμε να μιλάμε με τα ζώα του νησιού και τους ζητήσαμε βοήθεια. 

Στο νησί δεν μας έμειναν πολλές προμήθειες για να επιβιώσουμε. Μέρα με τη μέρα η κατάσταση γινόταν χειρότερη καθώς κανείς δεν ερχόταν για βοήθεια. Έτσι πέρασε μια εβδομάδα στο νησί. Την επόμενη μέρα αντικρίσαμε ένα κοπάδι δράκων  να πετάει προς το μέρος μας. Επιτέλους ήρθε βοήθεια. Έπειτα ανεβήκαμε πάνω στους δράκους και γυρίσαμε πίσω. 

Δέσποινα, Δήμητρα, Μαρία, Κρίνα, Γιαμάν

 

Μια φορά κι έναν καιρό τρεις φίλοι ταξίδεψαν σε ένα πανέμορφο νησί. Όταν κατέβηκαν από το πλοίο τους και κολυμπούσαν προς το νησί, ένιωσαν κάτι περίεργο στα παπούτσια τους. Όταν τα έβγαλαν για να δουν τι είναι, πρόσεξαν ότι τα παπούτσια τους είναι γεμάτα φελλούς. Τότε πετάχτηκε από έναν θάμνο ένας μάγος και τους καταράστηκε. Θα είχαν φελλούς για πάντα αν δεν μπορούσαν να φύγουν από το νησί. Οι τρεις φίλοι φοβήθηκαν, γιατί ήξεραν ότι δεν θα μπορούσαν να φύγουν εύκολα ζωντανοί από εκεί. Τότε ο μάγος εξαφανίστηκε. Όλοι πήγαν να ψάξουν τον μάγο, αλλά αυτός είχε πάει πολύ μακριά σε άλλο νησί. Τότε πετάχτηκε από μια σπηλιά ένας άλλος μάγος, που είπε ότι θα τους βοηθήσει, αν τον βοηθήσουν να κλειδώσει τον άλλο μάγο στην φυλακή. Ο καλός μάγος εμφάνισε 3 χειροπέδες και τους έκανε 3 φορές πιο γρήγορους για να τους βοηθήσει να φυλακίσουν τον κακό μάγο. Οι τρεις φίλοι ήταν τόσο γρήγοροι που έπιασαν τον κακό μάγο σε 1 δευτερόλεπτο, και τότε ο καλός μάγος τους ευχαρίστησε και τους ξεκαταράστηκε. Οι τρεις φίλοι ήταν τόσο χαρούμενοι που τα παπούτσια τους δεν ήταν πια γεμάτα φελλούς!

 

 Θοδωρής, Βαγγέλης, Μάνος, Βάιος

 

Μια φορά και έναν καιρό ταξιδεύαμε με την οικογένειά μας με ένα καράβι και πηγαίναμε στις Μπαχάμες. Κάποια στιγμή χάσαμε την οικογένειά μας. Μας βρήκαν δυο ναύτες και μας πέταξαν στη θάλασσα χωρίς να το καταλάβει κανείς. Ήμασταν στα βαθιά και φοβόμασταν. Τότε βρήκαμε κάτι τεράστιους φελλούς και τους κάναμε σωσίβιο. Μετά από αρκετή ώρα είδαμε ένα νησί και πήγαμε προς αυτό. Εκεί βρήκαμε ένα πολύ παράξενο παλιό καράβι με το οποίο αποφασίσαμε να κυνηγήσουμε τους κακούς ναύτες. Συναντήσαμε το καράβι μας και βρήκαμε τους ναύτες που μας πέταξαν στη θάλασσα. Τους πετάξαμε και τους δώσαμε τους φελλούς, για να μην πνιγούν.

Σταυρούλα, Ζωή, Νίκος, Ελίνα

 

Κάποτε ήταν τρεις νέοι  άντρες ναυτικοί οι οποίοι αποφάσισαν να πάνε με το καράβι τους μια βόλτα στην θάλασσα. Αφού ταξίδευαν για ώρες ολόκληρες ξέμειναν σε ένα βραχώδες ερημονήσι. Εκεί δεν υπήρχε τίποτα εκτός από καταπράσινα δέντρα. Όπως περπατούσαν στο νησί ένας από αυτούς σκόνταψε σε έναν βράχο στον οποίο ήταν ακουμπισμένοι πίσω του  τέσσερεις φελλοί. Όταν τους αγγίξανε εξαφανίστηκαν και ξαφνικά ήρθε ένα καραβάκι στο οποίο μέσα ήταν τρία άλλα άτομα. Μόλις και οι νεοφερμένοι κατέβηκαν από το καράβι τους του εξήγησαν ότι οι φελλοί ήταν δικοί τους και μπορούσαν να τους καλέσουν όταν τους άγγιζε κάποιος. Ύστερα αφού γνωριστήκανε γίνανε όλοι φίλοι.

Φραγκώ, Λυδία, Νεφέλη