Μιμούμενοι/ες το ύφος του Ελύτη οι μαθήτριε/ές του Α1 γράφουν ένα ποίημα ανατρέποντας τα...δεδομένα.
Τίποτα δεν πήρε το καλοκαίρι
Τίποτα δεν πήρε το καλοκαίρι
ούτε τους φίλους ούτε και τους συγγενείς
Τίποτα δεν πήρε το καλοκαίρι
ούτε την αμμουδιά ούτε τη θάλασσα τη γαλανή
Τίποτα δεν πήρε το καλοκαίρι
ούτε τα άσπρα εκκλησάκια ούτε τα ωραία ταβερνάκια
Τίποτα δεν πήρε το καλοκαίρι
γιατί η ανάμνηση στην καρδιά
μας πάντα μένει
Τίποτα δεν πήρε το καλοκαίρι
γιατί εμείς πάντα θα προχωράμε χέρι
χέρι.
Παναγιώτης
Ζ.
Τίποτα δεν πήρε το καλοκαιράκι,
ούτε τις βουτιές στο γαλαζοπράσινο νεράκι,
ούτε τα παγωτά,
ούτε τα γλέντια, την χαρά
τα χαμογελαστά παιδιά.
Αντίθετα φεύγοντας άφησε το σχολείο
τους φίλους μου, εμένα και την Αλίκη στο πρώτο θρανίο,
το καφενείο που κάθονται οι μαμάδες και κουτσομπολεύουν σαν κυράδες,
όταν εμείς παίζουμε στις παιδικές χαρές!
Αχ καλοκαιράκι πόσο σ'αγαπώ!
Σμαράγδα
Γ.
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΗΡΕ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Τίποτα δεν
πήρε το καλοκαίρι
ούτε τις
βόλτες με τους φίλους μου στην πλατεία
ούτε τα
παιχνίδια μας στην παραλία
Τίποτα δεν
πήρε το καλοκαίρι
ούτε το
χαμόγελο μου
ούτε το όνειρο
μου
Τίποτα δεν
πήρε το καλοκαίρι
ούτε νησιά σε μέρη
μακρινά...
Γρηγόρης Α.
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΗΡΕ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Τίποτα δεν πήρε το καλοκαίρι,
ούτε τα μπάνια στην παραλία
ούτε τα γέλια με τους φίλους.
Γιάννης Α.
