Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Στο παιδί μου-Αναγνωστα΄κης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Στο παιδί μου-Αναγνωστα΄κης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 8 Μαρτίου 2020

Οι μαθητές/ριες "συνομιλούν" με τον Μ. Αναγνωστάκη...και απαντούν στο ποίημα "Στο Παιδί μου..."



Όχι, όχι κύριε Αναγνωστάκη,
Δεν θέλουμε να μας λέτε την αλήθεια.

Εμείς είμαστε παιδιά και αγαπάμε τα παραμύθια με συμβολισμούς.

Αρκετές αλήθειες βιώνουμε στη ζωή μας καθημερινά.
Ρατσισμός, εκμετάλλευση, βία, φτάνει πια!

Τα παραμύθια μας δίνουν ελπίδα, μας ταξιδεύουν σε τόπους μαγικούς και εκεί ξεφεύγουμε απ’ τα λάθη και τα προβλήματα των μεγάλων

Είμαστε παιδιά και θέλουμε ξέγνοιαστη παιδική ηλικία. Μην μας την στερείτε και αυτή.
Εύα Σ. Γ΄4

Ναι, κύριε Αναγνωστάκη, συμφωνώ μαζί σας!
Τώρα πια μεγάλωσα δεν θέλω παραμύθια!

Η Κοκκινοσκουφίτσα, ο παπουτσωμένος γάτος, η ωραία κοιμωμένη, με συντρόφεψαν όταν ήμουν μικρός.

Τώρα πια θα μου λες την αλήθεια, θα μου λες για τους δυνατούς της Γης, τους εκμεταλλευτές, αυτούς που χτυπούνε τους αδύναμους, που σκοτώνουν τα όνειρα των ταπεινών, αυτούς που καταστρέφουν ζωές...

Ναι, κύριε Αναγνωστάκη, όχι άλλα παραμύθια στα παιδιά!

Οδυσσέας Σ. Γ΄



Μας ρωτήσατε, κύριε Αναγνωστάκη ;
Εμάς τα παιδιά μας ρωτήσατε;
Εμείς αγαπάμε τα παραμύθια, αγαπάμε τις ιστορίες με τις Πεντάμορφες, τους λύκους και τους δράκους. 


Δεν είμαστε καθόλου έτοιμοι, κύριε Αναγνωστάκη, να αφήσουμε τα παραμύθια
Πώς να μπορέσουμε να ακούσαμε την αλήθεια;
Λατρεύουμε την φαντασία, λατρεύουμε τα παραμύθια! 
Δεν θέλουμε να ακούσουμε για τον πόλεμο, τη δυστυχία και την απανθρωπιά
Θέλουμε το καταφύγιο μας, θέλουμε πίσω την χαρά της παιδικής μας ηλικίας.

Ρωτήστε και εμάς τα παιδιά!
Έλεος πια εσείς οι μεγάλοι 
Φέρετε πίσω τα παραμύθια μας, τις ωραιοποιημένες καταστάσεις που μας προστατεύουν.
Τις ιστορίες που όλοι ονειρευόμαστε να ζούμε με ένα τέλος ευτυχισμένο 

Ναι! Θέλουμε πίσω τα παραμύθια μας! 
Τίνα Σ. Γ΄4


Όχι, όχι κύριε Αναγνωστάκη 
Τα παιδιά πρέπει να έχουν τα παραμύθια,
πρέπει γιατί αυτά τα κάνουν ζωντανά 
και να έχουν φαντασία.

Τα παραμύθια μπορεί να αποτρέπουν την αλήθεια 
αλλά έτσι δεν καταστρέφεται η ψυχολογία των παιδιών.
Τα παραμύθια τους μεταδίδουν ένα μήνυμα 
τα κάνει να βάζουν στόχους, να χρησιμοποιούν την φαντασία 
και τα αποτρέπουν από την δυστυχία.

Ίσως να είναι καλό να λέμε την αλήθεια 
αλλά με μέτρο ή σε μεγαλύτερη ηλικία.
Έτσι μεγαλώνουν σωστά, με όνειρα και χαρές 
χωρίς να έχουν την σκληρή πραγματικότητα μπροστά τους.
Aντζελίνα Π. Γ' 4


Ναι, κύριε Αναγνωστάκη!
Ναι, θέλουμε την αλήθεια
που μας στερούν
Θέλουμε να ξέρουμε 
τι συμβαίνει γύρω μας
Θέλουμε να έχουμε γνώμη 
γνώση και όχι άγνοια

Τι και αν είμαστε μικρά
Τι και αν λένε  οι μεγάλοι 
πως δεν καταλαβαίνουμε 
Μα! Το δικό μας το μυαλό
καταλαβαίνει πολυ περισσότερα
απ' όσα μπορούν να φανταστούν

Έχουμε ψυχή αγνή και καθαρή
Ψυχή  που αναζητά 
μια στάλα αλήθειας να δροσιστεί 
Και...ναι! Αυτή είναι η αλήθεια που ψάχνουμε
Δεν τα θέλουμε τα παραμύθια 
Παρουσιάζουν την αλήθεια διαφορετική από ότι είναι.
Αφροδίτη Τ.  Γ΄5


Όχι,όχι κύριε Αναγνωστάκη
Τα παραμύθια είναι απαραίτητα για τα παιδιά,
αφου αυτά τα κάνουν να ξεφεύγουν από την σκληρή πραγματικότητα του έξω κόσμου
αλλά και τα γεμίζουν  ξεγνοιασιά και γαλήνη 

Τα παραμύθια μπορεί να μην λένε αλήθειες στα παιδιά 
αλλά τους μεταφέρουν πολλά θετικά μηνύματα
αλλά και τα κάνουν να μην είναι δυστυχισμένα
καθώς χρησιμοποιούν ως κύριο μέσο τη φαντασία

Φυσικά και είναι καλύτερο να λέμε την αλήθεια στα παιδιά
όμως σε μια μεγαλύτερη ηλικία όταν δηλαδή αρχίσουν να καταλαβαίνουν περισσότερα για τον έξω κόσμο
έτσι ώστε να μεγαλώσουν μέσα στην φαντασία χωρίς να τα στενοχωρεί τίποτα.
Νότης Φ. Γ΄5

Όχι, όχι κύριε Αναγνωστάκη ,
δεν συμφωνώ μαζί σας.
Η αλήθεια μας φοβίζει,
 ο κόσμος των παραμυθιών ...
αχ ... ο κόσμος του Πινόκιο,
ο κόσμος της Κοκκινοσκουφίτσας
είναι η αλήθεια αλλά καμουφλαρισμένη.
Μας παρουσιάζουν ένα κόσμο
ήρεμο, γαλήνιο, μαγικό ...
Οι μάσκες των ηρώων 
μας προστατεύουν,
από τα ακονισμένα μαχαιριά
του  σκληρού κόσμου.
Κύριε Αναγνωστάκη,
τα χρειαζόμαστε τα παραμύθια,
για να μας προστατεύουν,
από την σκληρή πραγματικότητα.
Ιωάννα Φ. Γ΄ 5