Ας υποθέσουμε ότι η Νουρ συναντάει ξανά τη Γιασμίν μετά από χρόνια. Να γράψεις πώς φαντάζεσαι αυτή τη συνάντηση χρησιμοποιώντας τις αφηγηματικές τεχνικές της αφήγησης και του διαλόγου.
Η Νουρ είχε
αποκτήσει πια παγκόσμια αναγνώριση όχι μόνο για την προσφορά της στην κολύμβηση
αλλά και για τη συμμετοχή της σε διάφορες οργανώσεις που αφορούσαν τα
"ασυνόδευτα παιδια". Μέσα από τη δική της ιστορία, έδινε κουράγιο, θάρρος
και ελπίδα σε εκείνα τα παιδιά για να σταθούν στα πόδια τους και να
αντιμετωπίσουν όσα εμπόδια στέκονταν μπροστά τους.
Ήταν Μάιος του 2026 όταν η Νουρ θα έπαιρνε για τελευταία φορά μέρος
στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας!! Καθώς προετοιμαζόταν μια γνώριμη φωνή
ακούστηκε από μακριά...
-Γιασμίν:
Νουρ-Νουρ! Εδώ! και πλησίασε προς το μέρος της.
-Νουρ: Ω Γιασμίν! Εσύ! Τι κάνεις εδώ; και έπεσε στην αγκαλιά της.
-Γιασμιν: Τα καταφέραμε Νουρ, παρά τις δυσκολίες καταφέραμε να επιβιώσουμε και
να εκπληρώσουμε τα όνειρά μας!!!
-Νουρ: Αυτό είναι αλήθεια, Γιασμίν! Τα καταφέραμε! Αν και είναι η τελευταία μου φορά
που αγωνίζομαι, είμαι πολύ ευτυχισμένη που βρίσκομαι εδώ!!!
-Γιασμιν: Τι έγινε; Γιατι εγκαταλείπεις την κολύμβηση;
-Νουρ: Είναι μια απόφαση που έχω πάρει εδώ και πολύ
καιρό. Θέλω πια να αφοσιωθώ στα παιδιά εκείνα τα παιδιά που η ιστορία τους μοιάζει
με την δική μας, που έχουν αναγκαστεί να αφήσουν πίσω γονείς, σπίτι, την πατρίδα
τους για ένα καλύτερο αύριο!!
-Γιασμιν: Ω Νουρ! Με συγκινείς! Μπράβο, χαίρομαι
που δεν έχεις ξεχάσει όλα αυτά που ζήσαμε και που συνεχίζεις να τα βοηθάς.
Ξαφνικά μια φωνή ακούγεται από τα μεγάφωνα να καλεί τους αθλητές της κολύμβησης
να ετοιμαστούν...
Τα πρόσωπα
των κοριτσιών έλαμπαν από ευτυχία γιατί κατάλαβαν ότι κατάφεραν και οι δυο να νικήσουν
τους φόβους τους και τις αντασφάλειες τους και να προχωρήσουν την ζωή τους.
Δέσποινα Π. (Α4)
