Ο Βάνκας-Α. Τσέχωφ: Fake sms και δημιουργική γραφή...

Ας υποθέσουμε ότι υπήρχαν εκείνη την εποχή κινητά τηλέφωνα. Ο Βάνκας βρίσκει το κινητό του αφεντικού του και αμέσως σκέφτεται να επικοινωνήσει με τον παππού του. Πώς φαντάζεστε τη συνομιλία τους;

Κάνοντας κλικ σε κάθε σύνδεσμο, μπορείτε να διαβάσετε τη συνομιλία του Βάνκα και του παππού από την οπτική των μαθητών/ριών

https://www.classtools.net/SMS/87_dfYZEi  (Κ. Α)

             https://www.classtools.net/SMS/68_RgFbgi (Μ. Κ)

             https://www.classtools.net/SMS/66_ffYhDh (Β. Κ)

             https://www.classtools.net/SMS/56_ZeSXBZ (Κ. Γ)

             https://www.classtools.net/SMS/20_d47MYS (Μ. Β)

             https://www.classtools.net/SMS/35_d7PMLg (Γ. Κ)

             https://www.classtools.net/SMS/4_AbYjHJ (Χ. Κ)

             https://www.classtools.net/SMS/55_VeGXbh (Β. Κ.)
             https://www.classtools.net/SMS/82_XUCFaQ (Ε. Κ.)

Αξιοποιήθηκε η εφαρμογή:

 https://www.classtools.net/SMS/

Συνεργατική γραφή: Συνεχίζουμε το ποίημα όλ@ μαζί!

Ομάδα 7 μαθητών/ριών του Α2 συνεχίζει το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη "Η Μάγια"με τη διαδικτυακή εφαρμογή Google Docs . Ουσιαστικά εφαρμόσαμε τη διαδοχική γραφή και στο τέλος έγινε κάποια επιμέλεια του ποιήματος. 

Εργάστηκαν: Βασίλης Κ., Μαρίλια Κ, Γιώργος Κ., Άννα Κ., Γιώργος Θ., Αθανασία Κ., Άλεξ Ζ. 

Για να διαβάσετε το ποίημα ΚΛΙΚ στην εικόνα!

h

Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση από την...οπτική των μαθητ@ν με αφορμή το απόσπασμα "Η Νέα Παιδαγωγική"

Στην τάξη είχαμε ασχοληθεί (και σε σχέση με το μάθημα της γλώσσας) για το σχολείο την εποχή του Ν.Καζαντζάκη, τα γνωρίσματα του καλού δασκάλου κ.λπ. Θα ήθελα να συζητήσουμε ένα άλλο θέμα το οποίο βιώνετε έντονα τον τελευταίο καιρό. Θα ήθελα σε ένα μικρό άρθρο -για το ιστολόγιο φυσικά- να γράψετε τις σκέψεις σας και τις απόψεις σας για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση.

Εναλλακτικά:

Αντί για άρθρο μπορείτε να γράψετε τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας σε έναν εσωτερικό μονόλογο.

πηγή εικόνας: https://images.app.goo.gl/sfa84dgbXXvFDUfAA 

Εδώ και λίγες μέρες έχουν αρχίσει τα μαθήματα εξ αποστάσεως. Οι καθηγητές μου έχουν αναλάβει την ευθύνη να στέλνουν εκπαιδευτικό υλικό μέσω email . Είναι πρωτόγνωρο για όλους μας, μιας και τόσα χρόνια είχαμε μάθει ότι το μάθημα γίνεται με την φυσική μας παρουσία μέσα στην τάξη. Εκεί που λύναμε τις απορίες μας, λέγαμε τους προβληματισμούς μας, ακούγαμε τις γνώμες και τις απόψεις των συμμαθητών μας και γινόταν ένα ουσιαστικό μάθημα.

Τώρα όμως με το θέμα του κορωνοϊού είμαστε υποχρεωμένοι να καθόμαστε μπροστά σε ένα άψυχο μηχάνημα και να κάνουμε μάθημα. Βλέπω και τον αδελφό μου πόσες ώρες κάνει κάθε μέρα. Προετοιμάζεται για τις πανελλαδικές και έχει αρκετό άγχος. Προσπαθεί και εκείνος με όσες δυνάμεις έχει. Του γίνομαι και εγώ βάρος  και χωρίς να το θέλω (έχοντας και εγώ την δική μου αγωνία) να πάρω τα μαθήματά μου μέσω του υπολογιστή. Ελπίζω να με καταλαβαίνει και εκείνος.

Πραγματικά είναι πάρα πολύ δύσκολο για όλα τα παιδιά αλλά και για τους καθηγητές να γίνεται εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Και οι καθηγητές έχουν και εκείνοι οικογένεια, παιδιά που μπορεί να δίνουν και εκείνα πανελλήνιες ή εξετάσεις σε άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Ας παλέψουμε και ας αγωνιστούμε όλοι για το καλύτερο. Ο καθένας με τις δικές του δυνάμεις  και ας βγούμε ΝΙΚΗΤΕΣ!

Κατερίνα Γ.

Ακόμα κλειστά τα σχολεία! Πάλι σήμερα θα κάνουμε εξ αποστάσεως εκπαίδευση. 

  Δεν ξέρω αν μου αρέσει . Τα συναισθήματά μου είναι ανάμικτα. Από τη μια μου αρέσει να εργάζομαι από το σπίτι  με τον υπολογιστή, μου δίνεται έτσι η ευκαιρία να μάθω να τον χειρίζομαι αλλά και να επικοινωνώ με τους καθηγητές και τους συμμαθητές μου. Από την άλλη βρε παιδιά  είναι τελείως ψυχρό. Ούτε να γελάσουμε, ούτε να μιλήσουμε από κοντά, ούτε να ανταλλάξουμε απόψεις, τίποτα!!! 

  Χίλιες φορές σχολείο τελικά. Είναι αλλιώς να βλέπεις τον άλλο απέναντί σου, γεμίζει η καρδιά σου.  

Γιώργος Κ.

Πώς πέρασε έτσι ένας μήνας από την ημέρα που έκλεισαν τα σχολεία; Εκεί που νόμιζα ότι θα ξεκουραστώ από το πρωϊνό ξύπνημα, άρχισαν να φτάνουν μηνύματα για πλατφόρμες, κωδικούς, συνδέσεις με skype και εξ αποστάσεως μάθημα. Μ΄ έχει κουράσει όλη η κατάσταση με τον κορονωϊό που μπήκε ξαφνικά και άλλαξε τη ζωή μου. Είναι η ώρα που θα χτυπούσε το κουδούνι για το δεύτερο διάλειμμα. Μου λείπει η παρέα και τα πειράγματα στην αυλή. Ακόμα κι η ρουτίνα που γκρίνιαζα μου λείπει κι αυτή. Κι έχω κι αυτή την απορία στη Φυσική. Περιμένω απάντηση στο email από χθες από την καθηγήτρια. Να προχωρήσω άραγε; Ας βγω  στο μπαλκόνι να ξεχαστώ και γράφω αργότερα. Καλό είναι κι αυτό, τουλάχιστον δεν κυνηγάω το χρόνο. Δεν ξέρω τι είναι καλύτερο; Σχολείο με συμμαθητές και δασκάλους ή σπίτι κι ό,τι ώρα θέλω διαβάζω; Τι μοναξιά κι αυτή. Κάτι ενδιάμεσο αν είναι δυνατόν. Σαν βοήθεια βρε αδερφέ αυτή η εξ αποστάσεως κι όχι να κάνουμε μαύρα μάτια να βρεθούμε με τα παιδιά...

Μαρίλια Κ.

Το τελευταίο καιρό  επειδή έχουν κλείσει τα σχολεία μας για  έναν  πάρα πολύ σημαντικό λόγο, για να αναπληρώσουμε όλες αυτές τις    διδακτικές ώρες κάνουμε μαθήματα εξ αποστάσεως .Τα μαθήματα αυτά μου αρέσουν άλλα θα προτιμούσα να ανοίξουν τα σχολεία, επειδή καμιά φορά όταν γράφω μέσω του υπολογιστή μπορεί να έχει πέσει το δίκτυο ή να ξεχάσω να κάνω από τα αγγλικά ελληνικά και μετά να τα κάνω όλα μαντάρα .  Περισσότερο από αυτά όμως θα θελα  να ξαναδώ τους φίλους  και τους δασκάλους  μου γιατί μου λείπουν πάρα πολύ. Αυτό που ζούμε  τώρα  είναι κάτι καινούριο για μας  και εύχομαι να μαστέ όλοι καλά . Να τα πούμε από κοντά !!!

Άλεξ Ζ.

 Εδώ και έναν μήνα περίπου τα σχολεία είναι κλειστά λόγω της εξάπλωσης ενός επικίνδυνου ιού, του κορωνοϊού. Η κατάσταση φυσικά είναι αρκετά δύσκολη και στενάχωρη για όλους μας, ηλικιωμένους, εργαζόμενους και μαθητές, αφού έχει αλλάξει η καθημερινότητά μας. Είμαστε αναγκασμένοι να μένουμε κλεισμένοι στο σπίτι για λόγους ασφαλείας και προσπάθειας να μην εξαπλωθεί ο ιός. Ευτυχώς το Υπουργείο Παιδείας εφάρμοσε την  εκπαίδευση εξ αποστάσεως και συγκεκριμένα την εκπαίδευση μέσω υπολογιστή. Πρόκειται για μια σύγχρονη μέθοδο μάθησης που είναι πιο ελκυστική για τους νέους. Έτσι οι μαθητές δεν θα χάσουν την επαφή τους με τη μάθηση και  παράλληλα θα εξοικειωθούν με τη χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Επίσης το πρωινό ξύπνημα δεν είναι τόσο βάρβαρο και ο χρόνος που ο μαθητής εξοικονομεί από τις καθημερινές μετακινήσεις σε σχολεία και φροντιστήρια είναι προς όφελός του. Μάλιστα δεν χρειάζεται να κουβαλάει την υπέρβαρη  σχολική τσάντα που επιβαρύνει την πλάτη του. Από την άλλη πλευρά υπάρχουν και τα μειονεκτήματα. Το πιο σημαντικό είναι ότι αυτού του είδους η εκπαίδευση είναι απρόσωπη γιατί δεν υπάρχει άμεση αλληλεπίδραση και ανταπόκριση ανάμεσα στον καθηγητή και τον μαθητή. Επιπλέον υπάρχουν ορισμένοι μαθητές αλλά και καθηγητές που δεν έχουν ηλεκτρονικό υπολογιστή ή δεν είναι εξοικειωμένοι με αυτόν και η αδυναμία του διαδικτύου σε ταχύτητα προκαλεί πολλές καθυστερήσεις και νεύρα. Πολύ σημαντική είναι και η έλλειψη επικοινωνίας με τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες που δε συντελεί στην κοινωνικοποίηση. Τέλος η κατάσταση αυτή, σύμφωνα με υπολογισμούς επιστημόνων, έχει ως αποτέλεσμα την δημιουργία περισσότερων εύσωμων παιδιών λόγω της έλλειψης σωματικής άσκησης. Εύχομαι να σταματήσει επιτέλους αυτή η πανδημία και να επιστρέψουμε όλοι στην παλιά μας ζωή.

Βασίλης Κ.

Αυτές τις δύσκολες μέρες που διανύουμε και που είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να μένουμε σπίτι μας για το καλό του κοινωνικού συνόλου,  έχει μπει στη ζωή μας η εξ αποστάσεως εκπαίδευση για εμάς τους μαθητές και η τηλεργασία για τους εργαζόμενους. Ας μιλήσουμε όμως για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση μιας και είναι ένα θέμα που με αφορά ως μαθητής της πρώτης γυμνασίου που είμαι.

Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση απαιτεί συγκεκριμένο ηλεκτρονικό εξοπλισμό όπου (με τον οποίο)  όλοι οι μαθητές μέσω μιας ηλεκτρονικής πλατφόρμας μπορούν να παρακολουθήσουν  τα μαθήματά τους και να παραδώσουν τις εργασίες τους. Παρακάτω θα ήθελα να σας εκφράσω μερικά μειονεκτήματα και πλεονεκτήματα της συγκεκριμένης διδασκαλίας και να μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί σας.

Ένα σημαντικό πλεονέκτημα είναι ότι (όπως για παράδειγμα), αυτή την εποχή που πρέπει να απέχουμε  από τις δραστηριότητες μας, μας δίνεται το δικαίωμα και η ευκαιρία να μην απέχουμε από την εκπαίδευσή μας. Αυτό βέβαια είναι θετικό για κάθε είδους εκπαίδευση και κάθε είδους εκπαιδευόμενο, από τους μαθητές, φοιτητές  μέχρι και εργαζόμενους, οι οποίοι θέλουν να έχουν μια επιπλέον κατάρτιση. Η ευελιξία στο πρόγραμμα που διαθέτει η εξ αποστάσεως εκπαίδευση είναι εξίσου σημαντική, όπως συμβαίνει για παράδειγμα με τους εργαζόμενους, οι οποίοι μπορούν να αφιερώσουν  κάποιον συγκεκριμένο χρόνο από την καθημερινότητά τους. Το ίδιο όμως και για κάποιον μαθητή ο οποίος για λόγους υγείας πρέπει να παραμείνει στο σπίτι του.

Θα ήθελα όμως να αναφερθώ και σε μερικά μειονεκτήματα της συγκεκριμένης εκπαίδευσης. Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση απαιτεί και έναν συγκεκριμένο τεχνολογικό εξοπλισμό τον οποίο μπορεί κάποιοι μαθητές να μην διαθέτουν λόγω οικονομικών δυσχερειών ή ακόμη και να μη γνωρίζουν πώς να χρησιμοποιήσουν αυτόν τον εξοπλισμό. Επίσης δεν υπάρχει επαφή, σχέση, κοινωνικοποίηση, δεσμοί και φιλίες  ανάμεσα στους μαθητές όπως επίσης δεν υπάρχει και επαφή των μαθητών με τους καθηγητές. Οι καθηγητές δεν έχουν την δυνατότητα να αφουγκραστούν και να κατανοήσουν δυσκολίες των μαθητών τους, κανένας από του δυο δεν μπορεί να δει αντιδράσεις του άλλου. Ο καθηγητής δεν έχει την ευκαιρία να έχει προσωπική επαφή και άμεση αντίδραση στις δυσκολίες , ανάγκες και ιδιαιτερότητες του κάθε μαθητή.

Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να καταλάβω ακόμα τι είναι καλύτερο. Αυτό που μπορώ όμως να πω με σιγουριά είναι πως μου λείπει το σχολείο μου, οι συμμαθητές μου και φυσικά οι καθηγητές μου.

Βασίλης Κα.

Τα μαθήματα εξ αποστάσεως...

    Ο Κορονοϊος μας έχει κλείσει όλους στα σπίτια μας. Λόγω αυτού  του συμβάντος έχει χαθεί η επαφή με τα μαθήματα, τους καθηγητές και τους συμμαθητές μας. Ευτυχώς για εμάς η τεχνολογία έχει εξελιχθεί και μπορούμε μέσω αυτής να κρατάμε μια επαφή με όλους .

Πολλοί καθηγητές και μαθητές δεν είχαν άμεση  επαφή με την τεχνολογία. Η καραντίνα και η αποχή από της σχολικές αίθουσες βοήθησαν όλους να εξοικειωθούν πιο πολύ με την τεχνολογία.

 Οι μαθητές δεν έχουν την πίεση του χρόνου να κάνουν τα μαθήματα τους γρήγορα, δεν έχουν τον ίδιο όγκο εργασιών καθημερινά σε σχέση με τις ημέρες που βρίσκονταν στις σχολικές αίθουσες.   Επίσης, όλοι οι μαθητές είναι σε ένα οικείο περιβάλλον για αυτούς, καθώς βρίσκονται στο σπίτι τους και μπορούν να χρησιμοποιήσουν τον υπολογιστή, για να βρουν μια απάντηση.

  Βέβαια, από την άλλη πλευρά επειδή το ελληνικό  ηλεκτρονικό σύστημα διδασκαλίας δεν είναι εξοικειωμένο και ενημερωμένο για μία τέτοια κατάσταση, μερικές φορές  χάνεται η σύνδεση ή   έχει διακοπές η εικόνα ή ο ήχος με αποτέλεσμα τη δυσκολία της επικοινωνίας και της εγγραφής στο σύστημα.

 Ακόμη, η διδασκαλία από το σπίτι δεν επιτρέπει στους μαθητές να συγκεντρώνονται, όπως θα έπρεπε διότι στο σπίτι υπάρχουν πολλοί  παράγοντες  που αποσπούν την προσοχή του μαθητή.

 Σε πολλές περιπτώσεις  οι γονείς λόγω της κατάστασης  χρειάζονται τον υπολογιστή για πολλές ώρες με αποτέλεσμα τα παιδιά να μην έχουν πολύ χρόνο να χρησιμοποιήσουν τον υπολογιστή για να κάνουν τα μαθήματα τους ή να υπάρχουν πάνω από δύο μαθητές σε ένα σπίτι οπότε η κατάσταση δυσκολεύει ακόμα περισσότερο.

 Μακάρι στο μέλλον όταν με το καλό ξαναγυρίσουν όλοι οι μαθητές και οι καθηγητές στις σχολικές αίθουσες να γίνεται πιο καθημερινή η   χρήση του υπολογιστή.

Ανδρέας, Άρης, Σπύρος

Τους τελευταίους περίπου δύο μήνες τα σχολεία έχουν κλείσει λόγω μιας πολύ επικίνδυνης  πανδημίας που έχει ξεσπάσει στον πλανήτη μας. Για αυτόν το  λόγο συνεχίζουμε τα μαθήματα με την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Είναι ένας πολύ εναλλακτικός και έξυπνος τρόπος για να μην μένουμε πίσω στην ύλη. Φυσικά όμως υπάρχουν και μειονεκτήματα αλλά και πλεονεκτήματα. Για παράδειγμα ένα μειονέκτημα είναι ότι το σχολείο έχει στόχο εκτός από την απόκτηση γνώσεων και την κοινωνικοποίηση όλων των παιδιών, συνεπώς η εξ αποστάσεως εκπαίδευση δεν μπορεί να καλύψει αυτήν την ανάγκη του ανθρώπου. Επιπλέον αυτός ο τρόπος εκπαίδευσης είναι δύσκολος όσο αφορά την σύνδεση με το internet ,διότι όλος ο κόσμος ασχολείται με τα κινητά και πολλοί  δουλεύουν από το σπίτι έτσι το δίκτυο πέφτει συνεχώς. Τέλος δεν μπορούμε να κάνουμε όλα τα μαθήματα, όπως είναι η γυμναστική που χρειάζεται για την φυσική μας υγεία. Όσο για τα πλεονεκτήματα μπορούμε να πούμε ότι δεν μένουμε πίσω στην ύλη. Ακόμα ότι εξοικειωνόμαστε με την χρήση των υπολογιστών και του internet. Επίσης και το διάβασμα είναι μια διαδικασία με την οποία γεμίζεις τον χρόνο σου και έχεις με κάτι εποικοδομητικό να ασχολείσαι. Επίσης το γεγονός ότι μπορείς να κάνεις τα μαθήματα σου όποια ώρα θες, με ησυχία και ηρεμία είναι πολύ ευχάριστο. Συνοψίζοντας, η άποψη μου για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση είναι ότι έχει αρκετά θετικά στοιχεία αλλά δεν μπορεί να αντικαταστήσει το περιβάλλον και τις κοινωνικές επαφές που προσφέρει το σχολείο.

Αθανασία Κ.

Είμαι στο δωμάτιό μου και βαριέμαι. Συνέχεια ακούω για τον κορωνοιό  και για το πόσο άσχημα είναι τα πράγματα. Φρίκη και πάλι φρίκη!  Μόλις έμαθα και τα ευχάριστα. Εξ αποστάσεως εκπαίδευση! Τι είναι πάλι και τούτο! Μαθήματα  ενώ το σχολείο είναι κλειστό. Δεν λέω πλήττω αλλά και αυτό είναι εξωφρενικό. Πού να έχεις διάθεση να διαβάσεις ενώ όλος ο κόσμος  υποφέρει. Δεν μου αρέσει καθόλου αλλά τι να κάνω! Έχω και τη μαμά μου που συνέχεια μου λέει να  μην είμαι μόνο στο playstation και στον υπολογιστή. Να ανοίξω και κάποιο βιβλίο. Εντάξει, να διαβάσω και να κάνω τις εργασίες αλλά και αυτές στον υπολογιστή δεν θα τις κάνω; Αυτοί οι μεγάλοι όλο συμβουλές και παρατηρήσεις είναι.

-Μην κάθεσαι με τις ώρες μπροστά από μια οθόνη, θα σε πονέσουν τα μάτια...μπλα μπλα μπλα ....Τώρα που πρέπει να παρακολουθήσεις τα εξ αποστάσεως δεν λένε τίποτα. Τώρα δεν πονάνε τα μάτια;

Δεν γίνεσαι ζόμπι; Που θέλεις τόση ώρα να πληκτρολογείς για τα μαθήματά σου! 

Θοδωρής Κ.

<< Η ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ >>

   Τους τελευταίους μήνες λόγω μιας πανδημίας που επικρατεί σε όλο τον κόσμο τα σχολεία παραμένουν κλειστά και με απόφαση της κυβέρνησης κάνουμε τα μαθήματα εξ αποστάσεως όσο αυτό είναι δυνατόν. Η προσωπική μου γνώμη για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση είναι πως έχει τα πλεονεκτήματα αλλά και τα μειονεκτήματά της. Μερικά μειονεκτήματα είναι ότι κάποια παιδιά δεν έχουν ίντερνετ στο σπίτι τους ή αυτό πέφτει συνεχώς, ενώ άλλα δεν έχουν υπολογιστή ο οποίος θεωρείται αναγκαίως για τις περισσότερες εργασίες. Επίσης, κάποιες οικογένειες που έχουν περισσότερα από ένα παιδιά είναι δύσκολο να κάνουν όλες τις εργασίες, καθώς όλα χρειάζονται τον υπολογιστή είτε για να κάνουν κάποια εργασία ή κάποια άλλη δραστηριότητα και άρα ο χρόνος που έχουν για να κάνουν κάτι είναι περιορισμένος. Ακόμη, κάτι παρόμοιο γίνεται και όταν οι γονείς λόγω της δουλειάς τους είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται από το σπίτι με τον υπολογιστή. Ωστόσο, τα πλεονεκτήματα είναι πως με αυτό τον τρόπο διδασκαλίας δεν μένουμε πίσω στην ύλη και μαθαίνουμε να δουλεύουμε με τον υπολογιστή. Εγώ προσωπικά αντιμετωπίζω αρκετές δυσκολίες με την εξ αποστάσεως εκπαίδευση,  διότι οι αδελφές μου χρειάζονται τον υπολογιστή πολλές ώρες κάθε μέρα για να κάνουν τα μαθήματα του σχολείου τους αλλά και του φροντιστηρίου τους με αποτέλεσμα για να μπω να κάνω κάποια εργασία κάνω κράτηση μία ή δύο μέρες πριν. Έτσι λοιπόν ολοκληρώνοντας αυτό το άρθρο να πω πως εύχομαι όλος ο κόσμος να απαλλαγεί με αυτήν τη φοβερή δοκιμασία και οι ζωές μας να επανέλθουν στην προηγούμενη καθημερινότητά τους.

 Ελένη Κ.

Σεπούλβεδα... Καλό ταξίδι

Οι μαθητές/ριες του Α2 έκαναν ακροστιχίδες με το επίθετο του συγγραφέα Λουίς Σεπούλβεδα με αφορμή το απόσπασμα  "Μαύρο κύμα" από το βιβλίο του "Η ιστορία του γάτου που έμαθε σ' έναν γλάρο να πετάει". Μερικές από τις ακροστιχίδες...
Καλό του ταξίδι! :-( 

Πηγή φωτογραφίας: https://www.documentonews.gr/article/pethane-apo-koronoio-o-xilianos-syggrafeas-loyis-sepoylbeda?fbclid=IwAR3XBHrUz00mf0O_GplwHarHzvc9uiT1-IcJg06pvqaA4zlP8uYg7gj9CSA

Σε φυλάκιση 28 ετών καταδικάστηκε   

Εναντιώθηκε στο στρατοκρατικο καθεστώς της χώρας του 

Προδοσία ήταν ο λόγος για τον οποίο φυλακίστηκε

Οβαγιε λεγόταν η πόλη που γεννήθηκε

Υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τον τόπο του 

Λυχνάρι του Αλαντίν λέγεται το βιβλίο που έγραψε το 2009

Βιβλία του κυκλοφορούν στις εκδόσεις opera 

Εγκαταστάθηκε Ευρώπη και συγκεκριμένα Γαλλια και Γερμανία

Δημοσίευσε οικολογικής ευαισθησίας μυθιστορήματα

Απονεμήθηκαν σε αυτόν τα μεγαλύτερα λογοτεχνικά βραβεία

Αθανασία Κ.

Στην βόρεια Πορτογαλία συμμετείχε σε ένα λογοτεχνικό φεστιβάλ

Εβδομήντα χρονών είναι αυτή την στιγμή (2020)

Πέντε γλώσσες μιλάει

Οβάγιε ήταν η πόλη που γεννήθηκε

Υπέστη φυλάκιση για 2,5 χρόνια  

Λογοτεχνικά είναι τα περισσότερα βιβλία που γράφει

Βόρεια Ισπανία είναι το μέρος που διαμένει

Εξήντα έξι χρονών είναι η σύζυγός του (2020)

Δημοσιογραφία είναι μία από τις ασχολίες του

Αγγλικά είναι μία από τις πέντε γλώσσες που μιλάει

Άννα Κ

Σεπούλβεδα Λούις λένε τον συγγραφέα του βιβλίου.

Έχει ηλικία εβδομήντα ετών σήμερα.

Πόλη γέννησής του είναι το Οβάγιε.

Ουρουγουάη λέγεται η χώρα που κατέφυγε αφού δραπέτευσε από την εξορία.

Υπέστη φυλάκιση για 2,5 χρόνια.

Λόγω του θαυμασμού του για τη γερμανική λογοτεχνία πήγε στο Αμβούργο.

Βαλπαραΐσο ονομάζεται η πόλη όπου έστησε μια θεατρική ομάδα.

Ενήργησε ως μεσολαβητής της κυβέρνησης και των επιχειρήσεων της Χιλής.

Διαγνώστηκε με κορονοϊό. 

Αστούριες λέγεται η πόλη της Ισπανίας που διαμένει.

Μαρίλια Κ.

Συγγραφέας, σκηνοθέτης, δημοσιογράφος και ακτιβιστής

Έχει καταγωγή από τη Χιλή

 Προδοσία και ανατροπή του πολιτεύματος είναι οι κατηγορίες για την ισόβια κάθειρξή του 

Όνομα ταυρομάχου είναι ένα από τα έργα του 

 Υπό την εξουσία του Πινοσέτ φυλακίστηκε για δυόμισι χρόνια

 Λατινική Αμερική : βρέθηκε εξόριστος

 Βραβεία λογοτεχνικά του απονεμήθηκαν 

Ένας γέρος που διάβαζε ιστορίες αγάπης είναι ένα από τα έργα του

 Διεθνής Οικολογική Οργάνωση Greenpeace : υπήρξε συντονιστής της

 Ασθένησε από τον κορονοϊό

Βασίλης Κ. 

Σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Χιλής

Είναι συγγραφέας, σκηνοθέτης, δημοσιογράφος και πολιτικός ακτιβιστής

Πήρε πενταετή υποτροφία για το Πανεπιστήμιο της Μόσχας

Οβάγιε λέγεται η πόλη από την οποία κατάγεται

Υπήρξε υποστηρικτής του Σαλβαδόρ Αλιέντε και μπήκε στην προσωπική του φρουρά το 1973

Λογοτεχνικά είναι τα περισσότερα βιβλία που έχει γράψει

Βασανίστηκε, φυλακίστηκε, κατηγορήθηκε για προδοσία και καταδικάστηκε σε ποινή είκοσι οκτώ ετών

Είναι εβδομήντα ετών

Δόθηκαν σε αυτόν τα μεγαλύτερα λογοτεχνικά βιβλία 

Αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά και ιταλικά είναι οι γλώσσες τις οποίες μιλάει

Ελένη Κ.

Συνελήφθη δύο φορές και την δεύτερη καταδικάστηκε ισόβια

Εθνικό Πανεπιστήμιο της Χιλής εκεί σπούδασε θεατρική και σκηνοθεσία

Πεζογράφημα του " Ο κόσμος του τέλους του κόσμου"

Οβάγιε της επαρχίας Λιμαρί στη Βόρεια Χιλή, επαρχία που γεννήθηκε

Ύμνος στην πιστότητα και τη φιλία << Η ιστορία ενός σκύλου που τον έλεγαν Πιστό>>

Λατινική  Αμερική είναι η ήπειρος που ταξίδεψε πολύ

Βιβλίο που προέκυψε από το ταξίδι δύο φίλων <<Τελευταία νέα από τον Νότο>>

Εξορίστηκε για οκτώ χρόνια από την χώρα του 

Δημοσιογράφος, συγγραφέας, σκηνοθέτης και πολιτικός ακτιβιστής

Αlliance Francaise ήταν το θέατρο για το οποίο σκηνοθέτησε

Γιώργος Κ.

Τρυφερές αφηγήσεις με αφορμή το βιβλίο "Φτου ξελύπη" της Μ. Κόντου

Ομάδα μαθητών/ριών του Α2 ασχολείται στο wiki με το λογοτεχνικό βιβλίο «Φτου ξελύπη» της Μαριέττας Κόντου. (Άλλη ομάδα του ίδιου τμήματος ασχολείται με το λογοτεχνικό βιβλίο «Ο δρόμος για τον παράδεισο είναι μακρύς της Μαρούλας Κλιάφα)

Σε αυτή την ανάρτηση έχω τις πρώτες αφηγήσεις των μαθητών/ριών με αφορμή το βιβλίο «Φτου ξελύπη». Πραγματικά είναι πολύ όμορφες, τρυφερές, συγκινητικές. Σε κάποιες από αυτές σκούπισα κάποια δάκρυα...

Η Νουρ μίλησε για τη ζωή της στη Δαμασκό, την καθημερινότητά της, την αγάπη της για την κολύμβηση, μας μίλησε για τη γάτα της, την Κιταμπάν, τη φίλη της τη Γιασμίν, την περιπέτειά της και την αγωνία της. Εσείς, τι έχετε να πείτε για τη δική σας ζωή; Για να σας βοηθήσω να ξεκινήσετε τη δική σας αφήγηση σας δίνω το χωρίο του βιβλίου (σελ. 71-72): «Κλείνω τα μάτια μου και ακούω γύρω φωνές, γέλια, χειροκροτήματα κι εγώ ονειρεύομαι ότι ανάμεσα σε αυτούς είναι όλοι οι αγαπημένοι που έχουμε χάσει ή αφήσει πίσω, που έχουμε χρόνια να δούμε, και τους στέλνω την αγάπη μου και την αγκαλιά μου".

 Εσείς, όταν κλείνετε τα μάτια ποιες φωνές ακούτε, ποια γέλια σας έρχονται στο μυαλό, ποια μουσική, ποιες γεύσεις, ποιους χαμογελαστούς ανθρώπους βλέπετε δίπλα σας; σε ποιο μέρος βρίσκεστε; πού στέλνετε την αγάπη και την αγκαλιά σας ;

Οι Αφηγήσεις...

   Τις τελευταίες ημέρες επικρατούν στη χώρα μου και γενικότερα σε όλον τον πλανήτη καταστάσεις πρωτόγνωρες που οφείλονται στην εξάπλωση ενός μεταδοτικού ιού, του κορωναϊού. Εξαιτίας αυτού όλοι σχεδόν οι άνθρωποι είναι κλεισμένοι στα σπίτια τους λαμβάνοντας τα απαραίτητα μέτρα πρόληψης με σκοπό τη μείωση της μετάδοσής του. Η αλήθεια είναι πως προσπαθώ να είμαι όσο το δυνατόν πιο ψύχραιμος και αισιόδοξος γίνεται, δεν παύω όμως να φοβάμαι και να αγχώνομαι για την εξέλιξη αυτής της κατάστασης. Αυτό που με βοηθάει στο να διατηρώ μια καλή ψυχολογία είναι οι σκέψεις και οι αναμνήσεις που έρχονται στον νου μου κάθε φορά που κλείνω τα μάτια μου πριν κοιμηθώ. Σε μια στιγμή βρίσκομαι στη Νάξο. Είναι καλοκαίρι και με βλέπω να σκαρφαλώνω στα βράχια της Μικρής Βίγλας. Νιώθω ζωντανός και ελεύθερος. Βλέπω τους γονείς μου να είναι ανήσυχοι και να μου κάνουν νοήματα να κατέβω από τα βράχια. Πιο πέρα κοιτάζω τον μικρό ξάδερφό μου τον Γιάννη που έχει ανέβει σε έναν μεγάλο βράχο προσπαθώντας να ξεφύγει από ένα καβούρι. Έχει ξεσηκώσει με τις φωνές του όλη την παραλία, ενώ ο αδερφός του χαλαρώνει σε μια ξαπλώστρα σαν να μην έχει συμβεί το παραμικρό. Ο θείος μου αγριεμένος κρατά στο χέρι του μια παντόφλα και την κουνά απειλητικά. Από εκεί βρίσκομαι στη Χώρα και τριγυρνώ στα στενά της σοκάκια κοιτάζοντας τις βιτρίνες των μαγαζιών. Το μάτι μου <<πέφτει >> σε ένα γαλάζιο, μπρούτζινο αγαλματάκι, ένα ειδώλιο και προσπαθώ να πείσω τους γονείς μου να το αγοράσουμε.(Τα κατάφερα!) Βραδιάζει και πάω βόλτα με την παρέα μου στον Απείραθο. Τρώμε το παγωτό μας- το δικό μου με γεύση σοκολάτα- και χαχανίζουμε λέγοντας ανέκδοτα και αστεία. Βγάζουμε και μια αναμνηστική φωτογραφία  κάνοντας γκριμάτσες κάτω από τον πλάτανο. Ακούω το θρόισμα των φύλλων του και το αεράκι φέρνει μυρωδιές ρίγανης και ψητού από τις γύρω ταβέρνες. Μάλλον το κυνηγητό μας άνοιξε την όρεξη και καθόμαστε γύρω από ένα τραπέζι, κάτω από μια κατακόκκινη μπουκαμβίλια. Ξαφνικά νιώθω μια γλυκιά νύστα. Ελπίζω σε ένα καλό όνειρο και σε ένα καλύτερο αύριο!

Βασίλης Κ.

  Εδώ και είκοσι περίπου ημέρες δεν πηγαίνω σχολείο. Ο λόγος είναι ότι αυτές τις ημέρες επικρατεί μια πρωτόγνωρη και ανεξέλεγκτη πανδημία σε παγκόσμιο επίπεδο. Μερικές φορές σε δύσκολες στιγμές αυτό που κάνω για να ηρεμώ και να χαλαρώνω είναι να διαβάζω βιβλία. Αυτή η ασχολία μου με βοηθάει, διότι μερικές φορές τα βιβλία θέτουν ερωτήματα, τα οποία με προβληματίζουν και με βάζουν σε σκέψεις. Επίσης, πολλές φορές μου φέρνουν στο μυαλό αναμνήσεις, οι οποίες έχουν ''χαράξει'' την ζωή μου. Έτσι, διαβάζοντας το βιβλίο ΄΄ Φτού Ξελύπη '', που πρωταγωνιστεί η Νούρ, η οποία έχει μια αγάπη για την κολύμβηση μου ήρθαν στο μυαλό αναμνήσεις από τη δική μου αγάπη, το βόλεϊ. 

     Όταν κλείνω τα μάτια μου μεταφέρομαι στο γήπεδο όπου προπονούμαι εδώ και πέντε χρόνια. Στο γήπεδο αυτό έχω ζήσει μαζί με την δεύτερη οικογένεια μου χαρές και λύπες. Το γήπεδο αυτό έχει γίνει το δεύτερο μου σπίτι και οι συμπαίκτριες μου η δεύτερη μου οικογένεια. Έτσι,  όταν κλείνω τα μάτια μου βρίσκομαι στο γήπεδο. Εκεί δεν είμαι μόνη μου, βρίσκονται μαζί μου οι συμπαίκτριες και ο προπονητής μου. Ακούω τους φίλους μου που έχουν έρθει να μας υποστηρίξουν στον δύσκολο αγώνα που ακολουθεί και τους γονείς μας που κάθονται στην εξέδρα. Δίπλα μου είναι όλες οι συμπαίκτριες μου με ένα χαμόγελο στα χείλη, αφού ακολουθούμε τη συμβουλή του προπονητή ΄΄ Θα μπαίνετε και θα βγαίνετε από το γήπεδο με ένα χαμόγελο είτε χάνετε είτε νικάτε ΄΄ . Στη συνέχεια, παίξαμε ένα δυνατό παιχνίδι και νικήσαμε. Όλοι μας χειροκρόταγαν και εμείς  ήμασταν πάρα πολύ χαρούμενες για τη νίκη μας. Όλες μαζί με μια φωνή αφιερώσαμε αυτή τη νίκη στον προπονητή μας, ο οποίος βρίσκεται δίπλα μας σε κάθε αγώνα και μας βοηθάει με τα λόγια του. Μετά από όλα αυτά  κατάλαβα πως η ζωή μου δεν θα ήταν ίδια χωρίς το βόλεϊ, διότι έχω μάθει πάρα πολλά πράγματα από αυτό.  

Άννα Κ.

Στο βιβλίο «ΦΤΟΥ ΞΕΛΥΠΗ» η Νουρ όταν κλείνει τα μάτια της σκέφτεται την οικογένειά της και την πατρίδα της. Κάποιες φορές μέσα στη μέρα κι εγώ ονειρεύομαι όταν η κούραση των μαθημάτων είναι έντονη κι αναπολώ όμορφες στιγμές από την κατασκήνωση. Είναι το μέρος που περνάω φανταστικά κάθε καλοκαίρι και το θεωρώ δεύτερη οικογένειά μου. Κάθε χρόνο περιμένω με μεγάλη ανυπομονησία να έρθει η μέρα που θα πάω και θα συναντήσω τις φίλες μου. Μου λείπει το συναίσθημα που νιώθω όταν ξυπνάω μαζί με τ’ άλλα κορίτσια. Μου λείπουν τ΄ αστεία που κάνουμε μεταξύ μας, τα παιχνίδια στη θάλασσα, οι συζητήσεις μαζί τους. Σκέφτομαι πόσο όμορφα περνούσαμε στις εκδρομές, στους περιπάτους στο βουνό, στις δράσεις μας στη φύση! Από τις αγαπημένες μου στιγμές που αναπολώ έντονα είναι το beach party που κάθε χρόνο μου μένει αξέχαστο και η διοργάνωση της λήξης με μια διασκεδαστική γιορτή, στην οποία κάθε ομάδα παρουσιάζει χορούς και σκετς, ενώ στο τέλος χορεύουμε όλοι μαζί. Όλες αυτές οι ευχάριστες αναμνήσεις με γεμίζουν θετική ενέργεια και μου δίνουν δύναμη να συνεχίσω.

Μαρίλια Κ.

Κλείνω τα μάτια και ακούω γύρω μου φωνές, βουητά, γαβγίσματα και εγώ να ονειρεύομαι εμένα στο χωριό. Με φαντάζομαι εκεί να ζω μόνιμα με τα αδέρφια μου και τους φίλους μου, να γελάμε και να τρέχουμε, καθώς και να μυρίζουμε τα άνθη  που μα περιβάλλουν, τα φαγητά των γειτόνων και τα ψηλά καταπράσινα δέντρα. Βλέπω εμένα και τους φίλους μου να σκαρφαλώνουμε στις κορομηλιές για να μαζέψουμε τα λαχταριστά κορόμηλα του Καλοκαιριού. Βρισκόμαστε στους δρόμους γεμάτοι ευτυχία, γαλήνη, ενθουσιασμό και ζωντάνια. Εκεί στη Λέσβο κοντά στους ανθρώπους που αγαπώ και θέλω να είμαι μαζί τους.

Χριστίνα Κ

Κάθε μέρα πριν κοιμηθώ σκέφτομαι διάφορα πράγματα. Άλλες φορές σκέφτομαι τι έχω να κάνω την άλλη μέρα, άλλες  τι έκανα μέσα στη μέρα που πέρασε μα  πάντα σκέφτομαι ένα πρόσωπο πολύ σημαντικό για μένα και αυτό είναι η γιαγιά μου. Συνήθως σκέφτομαι στιγμές του τελευταίου καλοκαιριού μαζί της στο χωριό μου  που βρίσκεται στην Ξάνθη.

  Είναι καλοκαίρι του 2019. Με βλέπω να κάθομαι σε μία μεγάλη πέτρα με τη γιαγιά μου στο χωράφι απέναντι από το σπίτι μας. Είμαστε πολύ χαρούμενες, γελάμε, της λέω τα νέα μου ενώ στο βάθος του χωραφιού τα εννιά κατσικάκια μας, βόσκουν ανενόχλητα. Παντού υπάρχει πράσινο γρασίδι και γύρω από το χωράφι το ψυχρό αεράκι κουνά ρυθμικά τα πράσινα φύλλα των δέντρων. Ξαφνικά βλέπω τον σκύλο της γιαγιάς μου, τον Μπόμπο, να έρχεται προς το μέρος μας. Εγώ αρχίζω και τρέχω και η γιαγιά  μου όπως πάντα με καθησυχάζει λέγοντά μου πως ο σκύλος δεν θα με φάει. Αργότερα και καθώς απολαμβάνουμε το πανέμορφο αυτό τοπίο μου δίνει την μαγκούρα της, για να τη βοηθήσω να βάλουμε τα κατσίκια στο μαντρί. Τρέχω κατευθείαν στο βάθος μα αυτά δεν ακούνε, συνεχίζω και τους φωνάζω να προχωρήσουν. Νομίζω πως ξεσήκωσα όλη τη γειτονιά μα επιτέλους μπήκαν. Όταν γυρνάω προς το μέρος της γιαγιάς μου, παρατηρώ πως έχει σκάσει στα γέλια. Ύστερα μπαίνουμε στο σπίτι και παίρνω την πρωτοβουλία να ανακοινώσω στην γιαγιά μου πως θα φτιάξουμε κάτι διότι πείνασα. Κατά την διάρκεια της παρασκευής τσακωνόμαστε και λίγο για το ποιος θα φτιάξει τι μα το αποτέλεσμα είναι φοβερό, ένα πιάτο με λαχταριστές κρέπες μας περιμένει να τις δοκιμάσουμε. Έπειτα καθόμαστε στον καναπέ και βλέπουμε ταινίες στην τηλεόραση και όπως συνήθως πηγαίνω κοντά της και αρχίζω να της δίνω αγκαλίτσες και φιλάκια. Αυτή φωνάζει και με λέει γουρσούζικο μελέτι. Εγώ όμως δεν πτοούμαι συνεχίζω  και έτσι καταφέρνω να την εκνευρίσω τόσο, ώστε να μου τραβήξει τα μαλλιά. Φτάνει βράδυ ξαπλώνουμε στον καναπέ και της ζητώ να μου πει παλιές ιστορίες. Αυτή ξεκινάει να μου διηγείται ιστορίες με τον παππού μου και την προγιαγιά μου. Την ώρα που τελειώνει πια με τις ιστορίες έρχεται κοντά μου και μου λέει όνειρα γλυκά.

  Αυτές οι σκέψεις με την γιαγιά μου με βοηθούν να κοιμάμαι πάντα χαρούμενη. Φέρνοντας τη στο μυαλό μου, νιώθω πως είναι δίπλα μου, πως μιλάμε στα αλήθεια. Πιστεύω πως τα αγαπημένα μας πρόσωπα, ακόμα και αν δεν είναι πια μαζί μας δεν ξεχνιούνται ποτέ. Μένουν πάντα στην καρδιά μας μαζί με τις όμορφες αναμνήσεις που έχουμε από αυτούς.

Ελένη Κ.

Αυτές τις μέρες ο πλανήτης μας δοκιμάζεται από έναν επικίνδυνο και φονικό ιό, τον κορωνοϊό. Οι επιστήμονες μας λένε ότι η μεταδοτικότητα αυτού του ιού είναι μεγάλη και γι αυτό μας συνιστούν να παραμείνουμε στο σπίτι μας ακολουθώντας τις οδηγίες υγιεινής που μας έχουν προτείνει. Τα σχολεία είναι τα πρώτα που έκλεισαν και στην συνέχεια όλα τα καταστήματα, εταιρίες και χώροι που συγκέντρωναν κόσμο. Μένουμε σπίτι μας έχοντας αφήσει πίσω μας την καθημερινότητά μας, τις συνήθειές μας, την ζωή μας ολόκληρη. Πιάνω τον εαυτό μου πολλές φορές να φοβάται για το τι μπορεί να συμβεί και το τι θα ακολουθήσει. Κλείνω τα μάτια μου πολλές φορές και φαντάζομαι πως βρίσκομαι στο εξοχικό μου. Είναι πρωί και η μητέρα μου με ενημερώνει πως το πρωινό μου είναι έτοιμο στο μπαλκόνι. Μυρίζω το ξεροψημένο μου τοστ και απολαμβάνω τη θέα και την ζεστή αύρα της θάλασσας. Διπλά μου έχω τον πιστό μου σύντροφο, τον σκύλο μου που περιμένει υπομονετικά μήπως και περισσέψει καμιά μπουκιά και για εκείνον. Απογοητεύεται και φεύγει. Με περιμένει στον κήπο για παιχνίδι κρατώντας το αγαπημένο του μπαλάκι. Διασκεδάζουμε πολύ με αυτό το παιχνίδι.  Πόσο γρήγορα περνά η ώρα μαζί του! Ήρθε η ώρα του μεσημεριανού φαγητού  και η μητέρα μου μας φωνάζει να πλύνουμε τα χέρια μας, εγώ και η αδελφή μου. Περιμένω καρτερικά την ώρα που θα συναντηθώ με τους φίλους μου στην παραλία. Όλοι οι φίλοι μου είναι εκεί και με περιμένουν. Βλέπω τον Νικόλα να μου δείχνει τον βατήρα και τρέχουμε προς τα εκεί, από πίσω μας ακολουθεί ο Αντώνης και η παρέα της αδελφή μου. Απολαμβάνουμε πολύ αυτές τις βουτιές και κάθε φορά προσπαθούμε να κάνουμε και μια διαφορετική φιγούρα. Γελάμε και χαιρόμαστε! Με την άκρη του ματιού μου βλέπω την μητέρα μου να παρακολουθεί κάθε μας κίνηση... νομίζω πως φοβάται λίγο. Είμαι σίγουρος ότι πρώτα έχει ελέγξει αν είναι ασφαλές το μέρος εκεί για βουτιές. Γυρίζουμε κατάκοποι από την παραλία αλλά δεν λέμε όχι και σε μια βραδινή βόλτα με τους φίλους μας. Κλείνω τα μάτια μου και  βρίσκομαι κατευθείαν στο λιμάνι, θαυμάζω τα πολύχρωμα  φώτα από τα ιστιοπλοϊκά, χαζεύω τον κόσμο από τα μαγαζιά αριστερά και δεξιά , ακούω  οι χαρούμενες φωνές των παιδιών που παίζουν  και γεύομαι τις διάφορες μυρωδιές από τις ταβέρνες. Νομίζω ότι νύσταξα... εύχομαι να μπορέσω να ζήσω αυτές τις στιγμές ξανά και αυτό το καλοκαίρι!

Βασίλης Κα

  "Κλείνω τα μάτια μου και ακούω τις φωνές των φίλων μου, όταν παίζαμε στις πλατείες που μου έλεγαν: " Εσύ που θα κρυφτείς;...." και εγώ τους απαντούσα " Να εκεί πίσω από αυτά τα δέντρα!!!" Κλείνω τα μάτια μου και ακούω το κουδούνι του σχολείου μου για διάλειμμα .Τα γρήγορα βήματα των παιδιών, που κατεβαίνουν τις σκάλες,φωνάζουν σαν να τους ελευθέρωσαν εκείνη ακριβώς τη στιγμή! Τις φωνές από τα γιορτινά και μυρωδάτα τραπέζια μας, που ακούς κόσμο να μπαίνει. Κουδούνια να χτυπούν το ένα πίσω από το άλλο...! Ακούω τα τραγούδια που χορεύουμε, κάθε Πάσχα στο εξοχικό με την γιαγιά και τον παππού μου, αλλά και αυτά, τα πιο μοντέρνα που ακούω με τις φίλες μου όταν συναντιόμαστε και κάνουμε χορογραφίες. Ακόμα ηχούν στα αφτιά μου οι δύο συναυλίες που πήγα με τους γονείς μου και τις φίλες μου. Μου έρχονται στιγμές με γέλια ,να όπως η μέρα των γενεθλίων μου που καθώς ήμουν έτοιμη ν' ανοίξω την πόρτα και να πάω στο taekwondo, μπαίνουν μέσα οι κολλητές μου, με τούρτα!!! Είχαν ετοιμάσει  πάρτι έκπληξη!! Εκείνη την μέρα τα γέλια μας ήταν ατελείωτα!!!

 Τώρα πια όλα αυτά μοιάζουν μακρινά. Η καθημερινότητά μου, όπως και όλων των ανθρώπων, έχει αλλάξει. Ευτυχώς όμως έχω τη μαμά μου , τον μπαμπά μου ,τον αδερφό μου και τον σκυλάκο μου τον Ράστυ. Περνάμε χαρούμενες στιγμές! Ελπίζω και πιστεύω ότι όλα θα γίνουν όπως πριν και θα δημιουργήσω σύντομα καινούριες ευτυχισμένες εικόνες , μυρωδιές και ήχους.

 Την αγάπη και την αγκαλιά μου όμως την στέλνω στις γιαγιάδες μου και στον παππού μου , στα ξαδέρφια μου και στους θείους μου , στους συμμαθητές μου , στις κολλητές μου , στους καθηγητές μου , σε όλους αυτούς που μου φτιάχναμε μια καθημερινότητα!!!... ως τότε θα αγκαλιάζω και θα μοιράζομαι όμορφες στιγμές με την οικογένειά μου!!!

Νεφέλη Ζ.

Μετά τις αφηγήσεις θα ακολουθήσει διαδικτυακή επίσκεψη στο «Face Forward …into my home». Εκεί οι μαθητές/ριες θα περιηγηθούν στα επιλεγμένα έργα από τη συλλογή ΕΜΣΤ (http://www.faceforward.gr/epilogi-ergon-apo-ti-sullogi-emst/)  και θα συνομιλήσουν με κάποια από αυτά. Ιδέα εμπνευσμένη από ένα καταπληκτικό πρόγραμμα (Teach4integration) με καταπληκτικές διδάσκουσες  και καταπληκτικούς διδάσκοντες

Θα αξιοποιηθεί και μέρος του φυλλαδίου 

Φτου Ξελύπη-Φύλλο δραστηριοτήτων from Maria Michali