Ελεύθερες δημιουργιες με αφορμή το κείμενο "Ταξίδι χωρίς επιστροφή"

Φωτιάς γεγονότα

Μάτια υγρά χείλη κλειστά

βλέμματα πικρά γεμάτα θλίψη

ατμόσφαιρα με φλόγα γεμάτη

το ίδιο και οι καρδιές γεμάτες φλόγα για την καταστροφή σου Σμύρνη.

Πριν λίγες μέρες ήταν που σε είχα  συντροφιά μου και περπατούσαμε μαζί στους δρόμους σου...

Σμύρνη, φημισμένη με τις γοητευτικές σου συνοικίες που σε διέσχιζα πάντα με το ίδιο συναίσθημα κάτι που μοιάζει σαν φλόγα ναι φλόγα ένιωθα στις βόλτες μου μαζί σου. Τώρα πια εσύ είσαι στις φλόγες τυλιγμένη και όχι εγώ. Είσαι κατεστραμμένη  γεμάτη ουλές και η ομορφιά  σου χάθηκε. Μέσα σε λίγα λεπτά  άφησες  τη φωτιά να σε αγκαλιάσει. Ουρλιαχτά παντού γύρω σου. Η φλόγα αγκάλιασε πολλούς ανθρώπους. Τώρα  πια με κυρίευσε  κι εμένα η φλόγα του αποχαιρετισμού μας με αγκάλιασε  η φλόγα  της ανάμνησής σου και του θανάτου. Άραγε αγκαλιάζει η φλόγα;

Ιωάννα  Χ

Σήμερα γαλάζιος ουρανός

σήμερα άσπρη μέρα

στη Σμύρνη όμως σηκώνεται

η στάχτη στον αέρα

Καπνό γεμίζει ο άνεμος

και αίμα τα ποτάμια

καίγονται τώρα και απ’

τα σπίτια τα καλάμια

Πλοία συνέχεια έφευγαν

με προσφυγές χιλιάδες

αφήνοντας πίσω τους νεκρούς

σφαγμένες τις μανάδες

Ευάνθης Ρ. 

Ταξίδι χωρίς επιστροφή...

Στη Σμύρνη το ΄22

Η Δήμητρα και η οικογένεια της

Επιβιβαστήκανε στο πλοίο

Για να πάνε στην Αθήνα

Και να επισκεπτούν την θεία Ντίνα 

Τη νύχτα αυτή

Τα νεύρα της είχε η θάλασσα

Το πλοίο άρχιζε να βουλιάζει

Και η Δήμητρα να αναστενάζει

Τα μάτια της ανοιγοκλείνει

Και βλέπει την μαμά της να την αφήνει

Να χάνεται ξαφνικά

Και ούτε μια τελευταία αγκαλιά

Της είπε να προσέχει

Και να μην στενοχωρηθεί ποτέ 

Η Δήμητρα τα μάτια της ανοιγοκλείνει

Και βλέπει τον μπαμπά της να την αφήνει

Να χάνεται ξαφνικά

Και ούτε μια τελευταία αγκαλιά

Της είπε να προσέχει

Και να μην στενοχωρηθεί ποτέ

Η Δήμητρα ανοιγόκλεισε τα μάτια της

Και είχε μείνει μόνη της

Χωρίς μαμά

Χωρίς μπαμπά

Ένιωθε μόνη της υπερβολικά

Όμως οι γονείς της από ψηλά την προσέχανε

Και η Δήμητρα τα λογικά της έχανε

Δεν ήξερε τι να κάνει

Άρχισε να τα χάνει

Είχε μείνει μόνη της...

Και το σώμα της στην θάλασσα έπεσε

Ενώ η ψυχή της στον Παράδεισο έφτασε

Έλενα Π.