Τρίτη 12 Δεκεμβρίου 2017

Ένα διαφορετικό τέλος για το βιβλίο" Ο δρόμος για τον παράδεισο είναι μακρύς"

      7 Mαϊου 2017

Αγαπημένη μου Ελένη,

Χαίρομαι που το πάρτι σου είχε επιτυχία αλλά έχω κάποιες απορίες που θέλω να μου λύσεις. Αρχικά, πριν από λίγες μέρες πήγα στο Βόλο να σου κάνω έκπληξη επειδή ήξερα για τους αγώνες, αλλά δεν σε είδα πουθενά. Δε νομίζω πως αγωνίστηκες, αφού κανένα κορίτσι απ’ όσο έμαθα λεγόταν Ελένη. Ήταν μόνο μια κοπέλα απ’ την Ελλάδα. Οι υπόλοιπες ήταν από Νιγηρία, Κένυα. Μήπως σου συνέβη τίποτα και δεν μπόρεσες να πας. Πες μου τι έγινε, ανησυχώ πολύ.

Με αγάπη
 Βερόνικα.

Υ.Γ. Βασικά ήταν ένα κορίτσι που ήταν μαύρη, με το όνομά σου αλλά αποκλείεται να σουν εσύ. Εσύ είσαι Ελληνίδα.



                                                                   
 12 Μαϊου 2017

Αγαπημένη μου Βερόνικα,

Καταρχάς σ’ ευχαριστώ πού που πήγες στο Βόλο για μένα. Αυτό σημαίνει πολλά. Σημαίνει ότι είσαι μια αληθινή φίλη. Ήρθε τώρα όμως η στιγμή να σου αποκαλύψω κάτι. Ναι,  εγώ ήμουν εκείνη η κοπέλα που γράφει. Είμαι σίγουρη πως τώρα είσαι λίγο μπερδεμένη και θα σου εξηγήσω. Ο μπαμπάς μου είναι  από τη Νότια Αφρική και η μαμά μου από την Ελλάδα. Από τότε που γεννήθηκα μένω μόνιμα στην Αθήνα. Απλά έτυχε να πάρω το χρώμα του πατέρα μου. Όλα αυτά που σου έγγραφα δεν ήταν ψέματα. Έχω μια κολλητή, είχα γενέθλια πρόσφατα , παίζω μπάσκετ.  Δεν ήθελα να στο πω νωρίτερα γιατί φοβόμουν την απόρριψη. Πια όμως σε έχω γνωρίσει, έχω καταλάβει τι χαρακτήρας είσαι, έχεις μπεί κι εσύ στη θέση μου και για μένα είσαι μια πραγματική φίλη και πιστεύω κάποια στιγμή να τα πούμε από κοντά.

                                                                                      Φιλιά
Ελένη



                                                                                      29 Ιουνίου 2017


Αγαπημένη μου Βερόνικα,
Δε καταλαβαίνω τι συνέβη. Γιατί δεν απαντάς. Περιμένω τόσο καιρό.  Τι σου έκανα; Δε πιστεύω να φταίει αυτό που σου είπα τις προάλλες. Γιατί Βερόνικα ; Tόσο καιρό αλληλογραφούσαμε και ήταν όλα μια χαρά. Πραγματικά, δεν μπορώ να σου κρύψω τη στεναχώρια μου. Νόμιζα πως ειδικά εσύ, δε θα είχες πρόβλημα κι ήσουν διαφορετική. Όμως καταβάθος όλοι είμαστε ρατσιστές, κι ας μη το παραδεχόμαστε. Βερόνικα, γλυκιά μου, αυτό είναι ίσως το τελευταίο γράμμα που σου στέλνω. Με πιέζει ο χρόνος γιατί έχω προπόνηση και πρέπει να τελειώσω.

                                                                                         Με αγάπη
Ελένη

                                   
                                       


 02 Ιουλίου 2017

Αγαπημένη μου Ελένη,

Στεναχωριέμαι μόνο και μόνο που σκέφτηκες αυτό για μένα, αλλά σε δικαιολογώ. Εγώ ήθελα απευθείας να σου απαντήσω, όμως ο μπαμπάς μου διάβασε το τελευταίο σου γράμμα και συμπεριφέρθηκε άσπλαχνα. Αρχισε να μου λέει «Πώς τολμάς να μιλάς με μια μαύρη» κι όπως καταλαβαίνεις πολλά ακόμη. Αυτοί οι μεγάλοι συνέχεια μας λένε «Μη κάνεις παρέα με αυτόν, με εκείνον. Είναι μαύρος, είναι ξένος».  Ακόμη κι αυτοί που δέχονται ρατσισμό είναι ρατσιστές. Εμείς τα παιδιά σ’ αυτό το θέμα πρέπει να τους αγνοήσουμε, πρέπει να είμαστε όλοι ενωμένοι για ένα καλύτερο μέλλον. Είμαστε η νέα γενιά και πρέπει να εξαφανίσουμε τη λέξη «Ρατσισμός» από το λεξιλόγιο μας. Μη ξεχνάς ότι είμαστε όλοι διαφορετικοί αλλά και όλοι ίσοι.

                             Με πολλή πολλή αγάπη
                                               Βερόνικα

Γεράσιμο Κ.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου