Βιβλιοπαρουσίαση:"Ξυπόλυτοι ήρωες" Ᾱ.Μητσιάλη

Η συγγραφέας μέσα από το μυθιστόρημα <<Ξυπόλυτοι ήρωες>> αναφέρεται στην  αλησμόνητη και δύσκολη περίοδο της κατοχής στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα στο βιβλίο γίνεται αναφορά για την ζωή μιας παρέας παιδιών, Εβραίων και Ελλήνων , καθώς και στοιχεία για την δράση του ξυπόλυτου τάγματος. 

Αδελφικές σχέσεις, απρόσμενοι έρωτες, ξαφνικές επιστροφές από άτομα χαμένα στο παρελθόν ενώ ακόμα και αντιστασιακές πράξεις κυριαρχούν στο μυθιστόρημα. Οι αγώνες με τον θάνατο, η δράση των ανθρώπων και στιγμές από την απανθρωπιά των Γερμανών στους Εβραίους λαμβάνουν χώρα γύρω από την Θεσσαλονίκη. Το μυθιστόρημα αυτό μέσα από την γλαφυρότητα και την παραστατικότητα του λόγου  και της γλώσσας με τις δυσνόητες και ασυνήθεις λέξεις καταφέρνει να δώσει φωνή και πνοή στους ήρωες οι οποίοι δείχνουν τις άσχημες καταστάσεις της εποχής. Οι εικόνες του μυθιστορήματος, οι οποίες προκύπτουν μέσα από τα λόγια των ηρώων, ζωντανεύουν το βιβλίο . Αυτές οι εικόνες με έκαναν , σε ένα βαθμό, να ζήσω  εκείνη την εποχή. Με την σειρά μου θα πρότεινα ανεπιφύλακτα το βιβλίο αυτό σε γνωστούς να το διαβάσουν για να μάθουν, να νιώσουν και να ζήσουν τις δυσκολίες της γερμανικής κατοχής όπως την αισθάνθηκα και εγώ.

Αφροδίτη Ταχλαμπούρη (Β΄4)

Ξυπόλητοι ήρωες! Ένα μαγικό ιστορικό μυθιστόρημα που λαμβάνει μέρος στην Θεσσαλονίκη. Μας περιγράφει αλλά και μας ξεδιπλώνει τις δύσκολες μέρες της κατοχής μέσα από τα μάτια απλών καθημερινών ανθρώπων και μιας ομάδας παιδιών που προσπαθούν να βοηθήσουν τόσο την αντίσταση όσο και τους συνανθρώπους τους που έχουν ανάγκη .Ζουν εξωπραγματικές εμπειρίες γνωρίζοντας τι θα πει να μάχομαι για την ελευθερία, την αδικία αλλά και τη ίδια τους την ζωή. Ο λόγος του κειμένου είναι γλαφυρός και παραστατικός με κάποιες ίσως δυσνόητες λέξεις που ήταν αυτές που σε έκαναν να νοιώσεις σαν να ζεις και εσύ σε εκείνη την εποχή αλλά και σαν να ζεις τις ίδιες εμπειρίες με αυτές των  παιδιών. Η Αλεξάνδρα Μητσιάλη θίγει τόσα πολλά θέματα μέσα από τα γεγονότα που διαδραματίζονται καθημερινά. Μέσα σε αυτά ,την αντίσταση που πλημύριζε στους δρόμους της Θεσσαλονίκης από τις θαρραλέες και συχνές προσπάθειες βοήθειας των παιδιών αλλά και την φιλιά που μέρα με την μέρα γινόταν και πιο δυνατή. Ακόμα θίγονται τα δεινά της κατοχής: πείνα, φόβος, βία, δυστυχία περνώντας αντιπολεμικά μηνύματα. 

Κατά την διάρκεια της ανάγνωσης του βιβλίου συνδέθηκα συναισθηματικά με τους ήρωες αλλά ταυτίστηκα απόλυτα και με τις πράξεις τους που μέσα από τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα άρχισαν να δημιουργούν έρωτες , αδελφικές φιλίες αλλά αντιμετώπισαν και τα χρωστούμενα του παρελθόντος. Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα. Μέσα απ αυτό το βιβλίο θα συγκινηθείτε, θα γελάσετε αλλά θα μάθετε και για πράγματα τις κατοχή που ίσως να μην σας δοθεί ποτέ ξανά η ευκαιρία να διαβάσετε. Προσωπικά σε κάθε επιχείρηση των παιδιών ένιωθα την κάρδια μου να χτυπάει τόσο δυνατά λες και στα αλήθεια ήμουν και εγώ εκεί, λες  και κινδύνευε και εμένα η ζωή μου. Αυτό το συναίσθημα δεν θα το ξεχάσω ποτέ ήταν το κάτι τόσο μαγικό και σας εύχομαι να το νοιώσετε και εσείς όταν διαβάζετε τις σελίδες αυτό του μυθιστορήματος ….

Τίνα Στενού (Β΄ 4)

Το έργο αυτό μιλάει για μια ομάδα παιδιών που ζουν στη Θεσσαλονίκη. Περνούν δύσκολα χρόνια εκεί λόγω του Ναζισμού, ζουν αξέχαστες εμπειρίες και ταυτόχρονα προσπαθούν να επιβιώσουν. Μέσα όμως από αυτά τα δύσκολα χρόνια που περνούν ξετυλίγονται έρωτες και δυνατές φιλίες. Επίσης, το έργο αυτό αναφέρεται στην Αντίσταση, την Κατοχή και το Ολοκαύτωμα των Εβραίων.

 Η γλώσσα του κειμένου είναι απλή με ιδιωματισμούς που μας ταξιδεύουν σε μια άλλη εποχή και χρησιμοποιεί πολύ συχνά τον διάλογο με τον οποίο δίνει περισσότερη παραστατικότητα. Ακόμα, αυτό που μου προκάλεσε το ενδιαφέρον και με συγκίνησε αφάνταστα είναι το γεγονός ότι τα παιδιά κατάφεραν να επιβιώσουν και έρχονται αντιμέτωποι με τον θάνατο, την απώλεια φαγητού και υλικών αγαθών σε μια τόσο μικρή ηλικία. Κατά τη γνώμη μου είναι ένα από τα πιο συγκινητικά και ιστορικά έργα που έχω διαβάσει. Θα το πρότεινα αναμφίβολα σε όλους και ιδίως στα άτομα με μεγάλο ενδιαφέρον για την ιστορία.

Αλίκη Μαστρανεστάση (Β΄3)

Το βιβλίο «Οι Ξυπόλυτοι Ήρωες» αναφέρεται σε μια ομάδα παιδιών, από διαφορετικές  κοινωνικές τάξεις, τα οποία ζουν στην Θεσσαλονίκη κατά την περίοδο της Γερμανικής κατοχής 1942-1944.

Ακολουθεί τις περιπέτειες των παιδιών καθώς προσπαθούν να επιβιώσουν στην Γερμανοκρατούμενη Θεσσαλονίκη όπως επίσης και τις σχέσεις που αναπτύσσουν μεταξύ τους.

Μέσα από τις ιστορίες των παιδιών, το βιβλίο θίγει θέματα όπως η Αντίσταση κατά των ναζί και το ολοκαύτωμα της Εβραϊκής κοινότητας. Η γλώσσα του βιβλίου είναι απλή, στοχευόμενη προς νεαρούς αναγνώστες, με μόνο μερικές λαϊκές λέξεις και εκφράσεις οι οποίες μας παραπέμπουν σε μια παλαιότερη εποχή.

Προσωπικά το βιβλίο το λάτρεψα καθώς αυτά τα παιδιά, παρόλο τις κακουχίες που περνούσαν, κατάφεραν να ανταπεξέλθουν και να ζήσουν την παιδική τους ηλικία με όσο πιο  πολύ διασκέδαση μπορούσαν.

Συνιστώ αυτό το βιβλίο θερμά, καθώς είναι ένα διαχρονικό μυθιστόρημα γεμάτο αγωνία και συγκίνηση.

Μιχανετζή Νεφέλη (Β΄3) 

Ο Τάκης, η Σταυρούλα, η Αλέγρα, ο Πέπο, ο Άρης, η Αγγελική, η Ελένη, ο Έκτορας και η Λούνα κατοικούν στη Θεσσαλονίκη τα χρόνια της Γερμανικής κατοχής. Προσπαθούν να επιβιώσουν και ταυτόχρονα να αντισταθούν στους Γερμανούς. Αγωνία, θλίψη, χιούμορ, θυμός, αγάπη και συνεχής δράση είναι μερικές από τις λέξεις που χαρακτηρίζουν αυτό το μυθιστόρημα. 

Η Αλεξάνδρα Μητσιάλη έχει κάνει μια εξαιρετική δουλειά αγγίζοντας την απόλυτη τελειότητα. Αν και δεν έζησε εκείνη την εποχή έχει καταφέρει να αποδώσει το περιεχόμενο του βιβλίου τόσο παραστατικά και αληθινά, που νιώθεις ότι είσαι και εσύ στην πραγματική ζωή ένας «Ξυπόλυτος Ήρωας» και παίρνεις μέρος στη δράση του. Οι γερμανικές λέξεις δίνουν ένα άλλο ύφος στο κείμενο κάνοντας το ακόμη πιο αληθινό. Η Αλεξάνδρα Μητσιάλη έχει καταφέρει να δώσει ζωή στα πάντα ακόμη και στις φτωχογειτονιές της τότε Θεσσαλονίκης που δεν υπάρχουν πλέον στις μέρες μας. Έχει καταφέρει να συγκινήσει ακόμη και τους ανθρώπους που έζησαν εκείνη την εποχή. Ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα του είδους του. Θα το πρότεινα ανεπιφύλακτα σε όλους τους φίλους μου και σε ανθρώπους άλλον ηλικιών.

Εβίτα Σιαράβα (Β΄4)